Աբու ալ-Մանսուր
Jump to navigation
Jump to search
| Աբու ալ-Մանսուր أبو جعفر عبدالله بن محمد المنصور | |
| |
| Նախորդող | Աբու ալ-Աբբաս |
|---|---|
| Հաջորդող | Մահդի |
| Մասնագիտություն՝ | գրող |
| Դավանանք | Իսլամ |
| Ծննդյան օր | 714[1][2] կամ 707 |
| Ծննդավայր | Հումեիմա, Էլ-Կուվայրա, Էլ-Կուվայրա, Ակաբայի մարզ, Հորդանան Bilad al-Sham կամ Հորդանան |
| Վախճանի օր | հոկտեմբերի 6, 775 |
| Վախճանի վայր | Բաղդադ |
| Դինաստիա | Աբբասյաններ[3] |
| Քաղաքացիություն |  Աբասյան խալիֆայություն
|
| Հայր | Մուհամմադ իբն Ալի իբն Աբդալլահ |
| Մայր | Սալլամա |
| Զավակներ | Ալ-Մահդի |
Մանսուր Աբու Ջաֆար (714[1][2] կամ 707, Հումեիմա, Էլ-Կուվայրա, Էլ-Կուվայրա, Ակաբայի մարզ, Հորդանան, Bilad al-Sham և Հորդանան - հոկտեմբերի 6, 775, Բաղդադ),[4] (արաբ․՝ أبو جعفر عبدالله بن محمد المنصور), խալիֆա 754 թվականից։ Աբբասյանների դինաստիայից։ Մանսուր (նշանակում է «Հաղթական»), ամրապնդել է Աբբասյանների նորաստեղծ պետությունը։ Անց է կացրել վարչական-ֆինանսական ռեֆորմներ, ծանրացրել է հարկերը (Արմինիա նահանգը տարեկան վճարել է 13 միլիոն արծաթ դիրհեմ), 762 թվականին հիմնել է Բաղդադը, որը դարձել է խալիֆայության մայրաքաղաքը։ Մանսուրի օրոք Հայաստանում բռնկվել է (774-775) ապստամբություն Մուշեղ Մամիկոնյանի գլխավորությամբ, և մոտ մեկ տարի երկիրը գտնվել է ապստամբների ձեռքին։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Տեր-Ղևոնդյան Ա. Ի., Армения и арабский халифат, Երևան, 1977, էջ 105-110.
Ծանոթագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Encyclopædia Universalis — Encyclopædia Britannica Inc..
- ↑ Аль-Мансур // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 1. — С. 556.
- ↑ Al-Souyouti, Tarikh Al-Kholafa'a (The History of Caliphs)
| ||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանի «ՄԱՆՍՈՒՐ» հոդվածից (հ․ 7, էջ 240 )։ 
|
