Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աբդլահադ , արաբական ծագումով հայկական արական անձնանուն։ Ծագում է արաբերեն عبد الاحد (‘Abd-ul-aḥad) անունից, որը նշանակում է «ծառա Միակի (Աստծո)»։ Անսովոր անուն է հայերի մեջ։ Այս անունով հայտնի է միայն երեք անձ, մեկը եդեսիացի (16-րդ դար) և երկուսը հալեպցի (17-րդ դար)[1]
Ապտլահաթ, Եդեսիացի (1564)[2]
Ապտլահատ, Գրիգոր սարկավագի հայրը, Մուրատ գրչին գրել է տվել մի Ավետարան և նվիրել Հալեպի եկեղեցուն (1652)[3]
Ապտլհատ, մահտեսի Հակոբի հայրը, ով նորոգել էր տվել 1636 թվականին գրված մի Ճաշոց և նվիրել Հալեպի եկեղեցուն (թվականն անհայտ)[4]
↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց անձնանունների բառարան, հ. Ա, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1942 , էջ 13 — 634 էջ։ ↑ «Cathalogue of the armenian manuscripts in the Bodleian library», կազմեցին Ս. Վրդ. Պարոնեան և Conybeare, Oxford, 1918, էջ 13
↑ «Ցուցակ հայերէն ձեռագրաց Հալէպի», կազմող՝ արք. Արտավազդ Սյուրմեյան, Հատոր Ա, Երուսաղեմ, 1935, էջ 85բ.
↑ «Ցուցակ հայերէն ձեռագրաց Հալէպի», կազմող՝ արք. Արտավազդ Սյուրմեյան, Հատոր Ա, Երուսաղեմ, 1935, էջ 238ա.
«Հայոց անձնանունների բառարան», Հրաչյա Աճառյան , Երևան, 1944, Հատոր 1, Ցուցակ 1, Էջ 13
«Cathalogue of the armenian manuscripts in the Bodleian library», կազմեցին Ս. Վրդ. Պարոնեան և Conybeare, Oxford, 1918, էջ 13
«Ցուցակ հայերէն ձեռագրաց Հալէպի», կազմող՝ արք. Արտավազդ Սյուրմեյան, Հատոր Ա, Երուսաղեմ, 1935, էջ 85բ., 238ա. 
