Յոհան Ռուդոլֆ Գլաուբեր
Յոհան Ռուդոլֆ Գլաուբեր Johann Glauber | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 10, 1604[1] Կարլշթաթ, Karlstadt, Գերմանիա |
| Մահացել է | մարտի 16, 1670[1] (66 տարեկան) Ամստերդամ, Հոլանդիա, Միացյալ պրովինցիաների հանրապետություն[1] |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Prince-Bishopric of Würzburg |
| Մասնագիտություն | քիմիկոս, ճարտարագետ և դեղագործ |
| Գործունեության ոլորտ | Դեղատուն |
| Տիրապետում է լեզուներին | լատիներեն[2] և գերմաներեն[3] |
| Պարգևներ | |
| Երեխա(ներ) | Diana Glauber?, Johannes Gottlieb Glauber? և Johannes Glauber? |
 Johann Rudolph Glauber Վիքիպահեստում | |
Յոհան Ռուդոլֆ Գլաուբեր (գերմ.՝ Johann Rudolph Glauber, մարտի 10, 1604[1], Կարլշթաթ, Karlstadt, Գերմանիա - մարտի 16, 1670[1], Ամստերդամ, Հոլանդիա, Միացյալ պրովինցիաների հանրապետություն[1]), գերմանացի քիմիկոս և բժիշկ։ Ցաարոքիմիայի կողմնակից։ Կյանքի մեծ մասն անց է կացրել Տոլանդիայում։ Գլաուբերը ստացել և որպես դեղանյութ օգտագործել է մինչև այդ անհայտ մի շարք աղեր։ Բորակի և ծծմբական թթվի խառնուրդը թորելով՝ ստացել է մաքուր ազոտական թթու, իսկ կերակրի աղի և ծծմբական թթվի փոխազդմամբ՝ մաքուր աղաթթու և նատրիումի սուլֆատ (տես Միրաբիչիւո)։ Գլաուբերն առաջիններից էր, որ քիմիական աշխատանոցում օգտագործեց ապակյա ամանեղենը և կատարելագործեց փորձարարական վառարանները։ Հավատում էր հասարակ մետաղները ոսկու փոխարկելու հնարավորությանը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Deutsche Nationalbibliothek Record #118695304 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ CONOR.Sl
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յոհան Ռուդոլֆ Գլաուբեր» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 92)։ 
|