Սովորել է Վիեննայում։ 1912 թվականից երաժշտագիտություն է դասավանդել Բեռնի համալսարանում (պրոֆեսոր1920 թվականից)։ Յո. Ս. Բախի արվեստի վերլուծության հիման վրա 1917 թվականին գրել է «Լինեար կոնտրապունկտի հիմունքները» գիրքը (ռուսերեն թարգմանություն՝ 1931)՝ արժանանալով լայն ճանաչման։ Հիմնական աշխատություններից են նաև «Ռոմանտիկական հարմոնիան և նրա ճգնաժամը Վագների«Տրիստան»-ում» (1920), մենագրություն Ա. Բրուքների մասին (հ. 1-2, 1925), «Երաժշտության հոգեբանություն» (1931)։ Կրել է Ա. Շոպենհաուերի փիլիսոփայության ազդեցությունը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 29)։