(9750) 1989 NE1
   (1989 NE1) | |
|---|---|
| Հիմնական տվյալներ | |
| Հայտնաբերել է | Ալան Գիլմոր, Պամելա Կիլմարտին, 8 հուլիս 1989 թ. |
| Ժամանակավոր համար | 1989 NE1[1][2] |
| Պատկանում է խմբին | աստերոիդների գոտի[2] |
| JPL Small-Body Database | 20009750 |
| Բացարձակ մեծություն (H) | 13,8 |
| Հեռավորությունը Արեգակից | 2,567164 ա. մ. |
| Ուղեծրային տվյալներ | |
| Պերիհելին | 1,921 ա. մ. |
| Ապոհելին | 3,2134 ա. մ. |
| Մեծ կիսաառանցք | 2,567164 ա. մ.[3] |
| Էքսցենտրիսիտետ | 0,2517188 |
| Սիդերիկ պարբերություն | 1502,38 օր (4,11 տարի) |
| Միջին շարժում | 0,23962 աստիճան/օր |
| Թեքվածություն | 12,76° (Խավարածրի նկատմամբ) |
| Ծագման անկյան երկայնություն | 38,14° |
| Պերիկենտրոնի արգումենտ | 258,72° |
| Միջին անոմալիա | 228,67 |
(9750) 1989 NE1, աստերոիդ աստերոիդների հիմնական գոտում։ Հայտնաբերվել է 1989 թվականի հուլիսի 8-ին Ալան Գիլմորի և Պամելա Կիլմարտինի կողմից Լեյք Տեկապոյում[3]։
Միջին հեռավորությունը Արեգակից կազմում է 2,567164 ա. մ., առավելագույնը մոտենում է 1,921 ա. մ. հեռավորության վրա և հեռանում 3,2134 ա. մ.[3]։ Արեգակի շուրջ մեկ ամբողջական պտույտ է կատարում 1502,38 երկրային օրվա ընթացքում, իր ուղեծրով շարժվելով միջինում 0,23962 աստիճան/օր արագությամբ։ Աստերոիդի ուղեծրի և խավարածրի հարթությունները իրար հետ կազմում են 12,76° անկյուն։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Շմադել, Լուց (2003). Փոքր մոլորակների անունների բառարան (5-րդ վերանայված և ընդլայնված հրատարակություն ed.). Գերմանիա: Սփրինգեր. ISBN 978-3-540-00238-3. (անգլ.)
- (9750) 1989 NE1 աստերոիդը Փոքր մոլորակների կենտրոնի կայքում (ուղեծրի տվյալները և դիտարկումները) (անգլ.)
| ||||||||||||||||||||||||||||||
