Վլադիմիր Անտաշյան

Վլադիմիր Անտաշյան;
Ծնվել է	հոկտեմբերի 1, 1942
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	փետրվարի 9, 2023 (80 տարեկան)
Վախճանի վայրը	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Կրթություն	Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստական ուսումնարան (1963) և Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1970)
Ստեղծագործություն(ներ)	Հիշատակի ծառուղի
Մասնագիտություն	քանդակագործ
Աշխատավայր	Հայաստանի նկարիչների միություն
Անդամություն	ԽՍՀՄ նկարիչների միություն, Հայաստանի նկարիչների միություն և Նկարիչների միությունների միջազգային կոնֆեդերացիա

Վլադիմիր Դավթի Անտաշյան (հոկտեմբերի 1, 1942(1942-10-01), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - փետրվարի 9, 2023(2023-02-09), Երևան, Հայաստան), հայ քանդակագործ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1957-1963 թթ. սովորել է Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի պետական ուսումնարանի քանդակագործության բաժնում։
1963-1965 թթ. ծառայել է ԽՍՀՄ զինված ուժերում։
1965-1970 թթ. սովորել է Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտքանդակագործության ֆակուլտետում։
1970-1976 թթ. Հայաստանի նկարիչների միություն Երիտասարդական բաժանմունքի անդամ։
1976 թ.-ից ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ։
1987-1999 թթ. Հայաստանի նկարիչների միության արհկոմի նախագահ. Հանրապետության մշակույթի աշխատողների արհեստակցական կոնֆեդերացիայի նախագահության անդամ։
1994-1998 թթ. Հայաստանի նկարիչների միության փոխնախագահ։
1994-1998 թթ. ԱՊՀ երկրներ նկարիչների միությունն^[1] երի Կոնֆեդերացիայի Նախագահության համանախագահ։
1999 թ. ԱՊՀ երկրների նկարիչների Միությունների Կոնֆեդերացիայի վերստուգիչ հանձնաժողովի անդամ։ Պարգևատրվել է մի շարք պատվոգրերով, ինչպես նաև Մարշալ Հովհաննես Բաղրամյանի մեդալով։
1970 թ.-ից ստեղծագործական աշխատանքներով ցուցադրվել է Հանրապետական, Համամիութենական 30 ցուցահանդեսներում, ինչպես նաև արտասահմանյան երկրներում՝ Ֆրանսիա, Բուլղարիա, Լատվիա, Թուրքմենստան, Տաջիկստան, Ամերիկա, Մոսկվա, Սանկտ-Պետերբուրգ։
1978 թ.-ին մասնակցել է Մոսկվայի «Պոկլոննայա գոռա» հուշահամալիրի մրցույթին։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Հայրենական մեծ պատերազմում զոհված մարտիկների հիշատակին նվիրված հուշարձան» (1973, Արցախի Մուշկաբաթ գյուղ)
«Փառք աշխատանքին» հուշահամալիր (բազմաֆիգուր հարթաքանդակ, 5մx90մ, կարմիր տուֆ, 1976, Կռիվոյ Ռոգ, Ուկրաինա)
«Հայրենական մեծ պատերազմում զոհված մարտիկների հիշատակին նվիրված հուշահամալիր» (տուֆ, գրանիտ, կոփածո պղինձ, 1977, Կռիվոյ Ռոգ, Ուկրաինա)
«Պատերազմում զոհված մարտիկների հիշատակին նվիրված հուշարձան» (կարմիր տուֆ, կոփածո պղինձ, 1979, Սպիտակի շրջան, Նալբանդ գյուղ)
«Մայր Ադրբեջան» հուշակոթող (կնոջ կոփածո արձան, 18մx5մ, 1980, Նուխի)^[2]
«Հայրենական մեծ պատերազմում զոհված Բելառուս մարտիկների հիշատակին նվիրված բազմաֆիգուր հուշահամալիր» (կոփածո պղինձ, 1982, Բրյանսկ)
«Սպորտ» հարթաքանդակ (ալյումին, 5մx3մ, 1982, Կռիվոյ Ռոգ, Ուկրաինա)
«Կարլ Լիբկնեխտ» հուշարձան (գրանիտ, կոփածո պղինձ, 5մx3մ, 1983)
«Լենին» հուշարձան (բազալտ, 6մx3մ, 1983, Վոլգոգրադ)
«Հայրենական մեծ պատերազմում զոհված ուկրաինացի մարտիկների հիշատակին նվիրված հուշահամալիր» (տուֆ, գրանիտ, բրոնզ, 2,5մx65մ, 1984)
«Աշխատանք» հարթաքանդակ (կոփածո ալյումին, 15մx23մ, 1984, Կռիվոյ Ռոգ, Ուկրաինա)
«Հեղափոխությանը նվիրված հուշահամալիր» (տուֆ, բազալտ, կոփածո պղինձ, 1985, Մասիսի շրջկենտրոն)
«Խաղաղություն» բազմաֆիգուր բարձրաքանդակ (կոփածո ալյումին, 13մx14մ, 1985, Կռիվոյ Ռոգ, Ուկրաինա)
«Ջերմուկ համամիութենական տուրբազայի ներքին և արտաքին ձևավորումները» (տուֆ, բազալտ, պղինձ, 1986)
«Հայրենական մեծ պատերազմում զոհված ուկրաինացի և ռուս մարտիկների հիշատակին նվիրված հուշահամալիր» (տուֆ, բրոնզ, գրանիտ, 1987, Սվերդլովսկ)
«Հարթաքանդակ» (տուֆ, բազալտ, 3մx24մ, 1988, Ռոստով)
«Տիեզերք» բազմաֆիգուր բարձրաքանդակ (կոփածո պղինձ, 12մx8մ, 1990, Սևաստոպոլ)
«Մեղեդի» բազմաֆիգուր կոմպոզիցիա (բրոնզ, գրանիտ, 2,5մx5մ, 1991, Դուշանբեի կենտրոնական պուրակ, Տաջիկստան),
«Ռուս-հայկական բարեկամության հուշարձան» (կոփածո պղինձ, 6մx3մ, 2002, Սոչի)
«Հրանտ Դինքի» հուշարձան (մարմար, 3,5մx3մx4մ, 2007, Ստամբուլ, Թուրքիա)
Հիշատակի ծառուղի, 2015, Երևան^[3]^[4]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Baghdasaryan, Aram. «AV Production - Վլադիմիր Անտաշյան». avproduction.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 9-ին.
↑ Հայկը նորից գետնում է Բելին
↑ «ԵՊՀ-ում բացվեց «Երախտիքի ծառուղի»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 18-ին.
↑ «ԵՊՀ-ում ստեղծվել է Հիշատակի ծառուղի և Ցեղասպանագիտության բաժին». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 18-ին.

[1] Baghdasaryan, Aram. «AV Production - Վլադիմիր Անտաշյան». avproduction.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 9-ին.

[2] Հայկը նորից գետնում է Բելին

[3] «ԵՊՀ-ում բացվեց «Երախտիքի ծառուղի»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 18-ին.

[4] «ԵՊՀ-ում ստեղծվել է Հիշատակի ծառուղի և Ցեղասպանագիտության բաժին». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 18-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]