Վինչենցո Բելլինի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վինչենցո Բելլինի
Բնօրինակ անունիտալ.՝ Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini
Ի ծնե անունիտալ.՝ Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini
Ծնվել էնոյեմբերի 3, 1801(1801-11-03)[1][2][3][…]
Կատանիա, Սիցիլիա, Իտալիայի թագավորություն[4][5]
Երկիր Kingdom of Sicily (1734-1816)
Մահացել էսեպտեմբերի 23, 1835(1835-09-23)[1][2][3][…] (33 տարեկան)
Պյուտո[4][5]
ԳերեզմանՊեր Լաշեզ[6] և Կատանիայի մայր տաճար
Ժանրերօպերա և սիմֆոնիա
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր
Պարգևներ
Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ
 Vincenzo Bellini Վիքիպահեստում

Վինչենցո Սալվատորե Կարմելո Ֆրանչեսկո Բելլինի (իտալ.՝ Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini, նոյեմբերի 3, 1801(1801-11-03)[1][2][3][…], Կատանիա, Սիցիլիա, Իտալիայի թագավորություն[4][5] - սեպտեմբերի 23, 1835(1835-09-23)[1][2][3][…], Պյուտո[4][5]), իտալացի օպերային կոմպոզիտոր։ Գրել է 11 օպերաներ, որոնցից առավել հայտնի են՝ «Լուսնոտը» (1830 թ.), «Նորմա» (1831 թ.) և «Պուրիտաններ» (1835 թ.)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վինչենցո Բելլինին սերել է երաժիշտների ընտանիքից (հայրը՝ դիրիժոր, պապը՝ երգեհոնահար և երգահան)։ Ուսանել է Նեապոլի երաժշտանոցում։ Գրել է 11 օպերա, որոնցից այսօր առավել հաճախ կատարվողներն են «Կապուլետներ և Մոնտեկիներ» (առաջին կատարումը՝ 1830 թ., «Ֆենիչե» թատրոն, Վենետիկ), «Լուսնոտը» (1831 թ., «Կարկանո» թատրոն, Միլան), «Պուրիտաններ» (1835 թ., Իտալական թատրոն, Փարիզ).

Առավել նշանավոր ստեղծագործությունը «Նորմա» օպերան է (1831 թ., «Լա Սկալա», Միլան)։

Բելլինին իտալական բելկանտո ոճի խոշորագույն վարպետներից է։ Նրա երաժշտության աչքի է ընկնում վառ մեղեդայնությամբ, ճկունությամբ, զարգացման անընդհատությամբ[7]։

Մահացել է 1835 թ. սեպտեմբերի 23-ին Փարիզի արվարձաններից մեկում։

Օպերաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Encyclopædia Britannica
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Internet Broadway Database — 2000.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Беллини Винченцо // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
  6. Henry A. Le Père Lachaise historique, monumental et biographique (ֆր.)Paris: chez l'auteur, 1852. — P. 42. — 116 p.
  7. «Վինչենցո Բելլինիի մասին». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 6-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 30-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 365