Վաչագան Վարդանի Սաղաթելյան (1912, Շուլավեր (այժմ՝ Շահումյան)), հայ խորհրդային մաթեմատիկոս։ Ֆիզմաթ գիտությունների թեկնածու (1940), պրոֆեսոր (1971), ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1970)։
Ավարտել է Երևանի համալսարանը (1932), որտեղ և դասավանդել է։ 1932 թվականից եղել է մաթեմատիկական անալիզի (1944-1950), բարձրագույն մաթեմատիկայի (1950-1982) ամբիոնների վարիչ, ֆիզմաթ (1943-1949) և մեխմաթ (1968-1970) ֆակուլտետների դեկան[2]։ Սաղաթելյանը մասնակցել է «Հայրենական մեծ պատերազմին» (1941-1945)։ Սաղաթելյանի գիտական աշխատանքները վերաբերում են մաթեմատիկայի և մաթեմատիկական կրթության պատմությանը, հայերեն մաթեմատիկական տերմինաբանության մշակման հարցերին։ Կազմել և թարգմանել է մաթեմատիկայի բուհական և դպրոցական դասագրքեր։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 150)։