Հաճյանի առաջին բանաստեղծությունը տպագրվել է 1950 թվականին, «Սուրիա» օրաթերթում։ Առաջին ժողովածուն հրատարակվել է Սիրիայի Հալեպ քաղաքում 1957 թվականին «Բարձրունքներու կատարին» խորագրով[2]։ Լույս են տեսել Հաճյանի «Բարձունքներու կատարին» (1957), «Մեր երթը» (1959), «Ալ պանդուխտ չեմ» (1960), «Հալչող արծաթներ» (1970), «Խոսք ցասման և հիշատակի» (1981), «Ճակատագիր» (1989), «Արցունքի աստղեր» (1991) բանաստեղծությունների ժողովածուները։ Բանաստեղծություններին բնորոշ են հայրենիքի, սիրո ու տառապանքի մոտիվները։
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
ԽՍՀՄ
