Սերգեյ Միրոնով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սերգեյ Միրոնով
Сергей Миронов
Դիմանկար
Ծնվել էփետրվարի 14, 1953(1953-02-14) (71 տարեկան)
ԾննդավայրՊուշկին, Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Կրոնուղղափառություն
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի պետական լեռնահանքային ինստիտուտ, Սանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան, Ռուսաստանի պետական ծառայության ակադեմիա, Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետ և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ, պետական գործիչ և Պետական Դումայի անդամ
Զբաղեցրած պաշտոններChairman of the Federation Council of Russia?, Պետական Դումայի անդամ, Պետական Դումայի անդամ, Պետական Դումայի անդամ, Chairman of the Federation Council of Russia? և Ֆեդերացիայի խորհրդի անդամ
ԿուսակցությունԱրդար Ռուսաստան և Ռուսաստանի կյանքի կուսակցություն
Պարգևներ և
մրցանակներ
Անդամություն7th State Duma of the Russian Federation?, 6th State Duma of the Russian Federation?, Ռուսաստանի Դաշնության 5-րդ գումարման Դաշնային ժողովի Պետական ​​դումա, Legislative Assembly of Saint Petersburg?, Դաշնային Խորհուրդ և 8th State Duma of the Russian Federation?
Կայքmironov.ru
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Sergey Mikhailovich Mironov Վիքիպահեստում

Սերգեյ Միխայլովիչ Միրոնով (ռուս.՝ Сергей Михайлович Миронов, փետրվարի 14, 1953(1953-02-14), Պուշկին, Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս քաղաքական և կուսակցական գործիչ։ Ռուսաստանի 6-րդ և 7-րդ գումարումների պետական դումայի պատգամավոր։ Ղեկավարում է Արդար Ռուսաստան կուսակցությունը և այդ կուսակցության խմբակցությունը պետդումայում[1]։ 2001-2011 թվականներին եղել է ռուսական խորհրդարանի վերին պալատի՝ Դաշնային խորհրդի նախագահը։ 2012 թվականին Ռուսաստանում անցկացված նախագահական ընտրություններում ստացել է քվեների ընդամենը 3,86 տոկոսը[2]։

2014 թվականի մարտին Միրոնովը ներառվել է Արևմուտքի պատժամիջոցներին ենթակա անձանց ցանկում՝ ղրիմյան ճգնաժամին իր ենթադրական ուղղակի կամ անուղղակի մասնակցության պատճառով[3][4][5]։ Այդ նույն տարվա հուլիսի 25-ին՝ Դոնբասում հակամարտության բորբոքման շրջանում[6], Ուկրաինայի ներքին գործերի նախարարությունը քրեական գործ է հարուցել նրա նկատմամբ՝ զինյալ ապստամբներին ֆինանսական աջակցություն տրամադրելու կասկածի հիման վրա[7][8][9][10][11][12]։

Սերգեյ Միրոնովը Ռուսաստանի մարզական զբոսաշրջության (տուրիզմի) ֆեդերացիայի նախագահն է[13]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար III աստիճանի շքանշան[14]
  • Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար IV աստիճանի շքանշան (2018 թվական)[15]
  • «Ռուսական նավատորմի 300-ամյակը» հոբելյանական մեդալ[16]
  • «Ի հիշատակ Սանկտ Պետերբուրգի 300-ամյակի» հոբելյանական մեդալ (2003 թվական)
  • «Ի հիշատակ Կազանի 1000-ամյակի» հոբելյանական մեդալ (2005 թվական)
  • Պերուի «Վաստակի համար» շքանշանի մեծ խաչի ասպետ (Պերու, 2005)[17][18][19]
  • Պատվո շքանշան (Հարավային Օսիա, 2009 թվական)[20]
  • Սուրբ Սերգիյ Ռադոնեժսկու I աստիճանի շքանշան (Ռուսաստանի ուղղափառ եկեղեցի, 2008 թվական)[21]
  • Սուրբ Սերգիյ Ռադոնեժսկու II աստիճանի շքանշան (Ռուսաստանի ուղղափառ եկեղեցի, 2003 թվական)[22]
  • ԱՊՀ-ի միջխորհրդարանական վեհաժողովի «Համագործակցությում» շքանշան[23]
  • «Մարտական համագործակցության համար» մեդալ (Ռուսաստանի ներքին գործերի նախարարություն, 2005 թվական)[24]
  • Սուրբ Միքայելի I աստիճանի շքանշան (2014 թվական, Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետություն)[25][26]
  • «Ղրիմի և Սոաստոպոլի ազատագրման համար» մեդալ (2014 թվական)[27]
  • Վեց անգամ պարգևատրվել է անձնական զենքով՝ տարբեր տեսակի ատրճանակներով, նագանով[28][29]։

Պատվավոր կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սերգեյ Միրոնովին պատվավոր դոկտորի կամ պրոֆեսորի կոչում են շնորհել՝

  • Նիժնի Նովգորոդի պետհամալսարանը (2005)[30]
  • Բաշկիրական պետհամալսարանը(2006)[31]
  • Հայաստանի գիտությունների ակադեմիան[32]
  • Почётный доктор Российского государственного социального университета[33]
  • Մոնղոլիայի պետական գիտատեխնիկական համալսարանը[34]
  • Հեռավոր Արևելքի հաղորդակցության ուղիների պետական համալսարանը[34]
  • Մոլդովայի սլավոնական համալսարանը (2007)[35]
  • Խակասիայի պետհամալսարանը[36]
  • Պետծառայության հյուսիսարևմտյան ակադեմիան (2004 թվական)[37]
  • Հարավ-ուրալյան համալսարանը (2003 թվական)[38]
  • Պերմի պետական տեխնիկական համալսարանը[34]
  • Բրյանսկի պետհամալսարանը[39]
  • Մոսկվայի մանկավարժական պետհամալսարանը (2007 թվական)[40]
  • Անտառային գործի մոսկովյան պետհամալսարանը (2006)[41]
  • 2006 թվականին Սերգեյ Միրոնովին շնորհվել է Մախաչկալայի պատվավոր քաղաքացու կոչում[34]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Миронов Сергей Михайлович». Государственная Дума (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  2. ↑ «Официальные результаты выборов президента РФ 4 марта 2012 года « Субъективные новости». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 7-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 5-ին.
  3. ↑ «EU sanctions list includes Russian commanders, Crimea PM». Reuters. 2014 թ․ մարտի 17. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 18-ին.
  4. ↑ www.whitehouse.gov
  5. ↑ «Ukraine-related Designations». US Department of Treasury. 2014 թ․ մարտի 20.
  6. ↑ «Ukraine crisis: Timeline». BBC News. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 5-ին.
  7. ↑ «The Ministry of Internal Affairs of Ukraine initiated proceedings against the leader of "Just Russia" Mironov for financing of terrorists». NEWS.PN. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 5-ին.
  8. ↑ «Executive Order - Blocking Property of Additional Persons Contributing to the Situation in Ukraine». The White House - Office of the Press Secretary.
  9. ↑ «Treasury Sanctions Russian Officials, Members Of The Russian Leadership's Inner Circle, And An Entity For Involvement In The Situation In Ukraine». US Department of the Treasury.
  10. ↑ Specially Designated Nationals List (SDN)
  11. ↑ Shuklin, Peter (2014 թ․ մարտի 21). «Putin's inner circle: who got in a new list of US sanctions». liga.net. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 20-ին.
  12. ↑ President of The United States (2016 թ․ մարտի 19). «Ukraine EO13661» (PDF). Federal Register. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 20-ին.
  13. ↑ «Решения ТССР, ФСТ». www.tssr.ru. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
  14. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 14.02.2008 № 195». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2008 թ․ փետրվարի 18-ին.
  15. ↑ Участники церемонии вручения государственных наград
  16. ↑ Миронов Сергей Михайлович // Официальный сайт Совета Федерации
  17. ↑ Сергей Миронов и его перуанский коллега одинаково скептически оценивают результаты сотрудничества с МВФ
  18. ↑ Сергей Миронов награждён перуанским орденом почёта
  19. ↑ «Ордена по разнарядке». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ ապրիլի 30-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 10-ին.
  20. ↑ «Указ Президента Республики Южная Осетия от 9 октября 2009 года «О награждении Орденом Почета Миронова С. М.»». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2009 թ․ դեկտեմբերի 14-ին.
  21. ↑ Святейший Патриарх Алексий наградил председателя Совета Федерации орденом прп. Сергия Радонежского I степени.
  22. ↑ «Сергей Миронов награждён орденом Преподобного Сергия Радонежского». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 21-ին.
  23. ↑ «Постановление Совета МПА СНГ 13.05.2007 № 19». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 5-ին. Վերցված է 2010 թ․ ապրիլի 8-ին.
  24. ↑ Министр внутренних дел вручил награды членам Совета Федерации.
  25. ↑ Захарченко вручил Миронову орден ДНР / БЛОКНОТ
  26. ↑ «Глава ДНР Александр Захарченко наградил Сергея Миронова орденом» (ռուսերեն). Официальный сайт пресс-центра Правительства и Народного Совета ДНР. 2015 թ․ դեկտեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 2-ին.
  27. ↑ «Медаль за освобождение Севастополя и Крыма получили: Путин, Газманов, Чалый, Шойгу и ещё 128 человек». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 11-ին.
  28. ↑ Досье на Миронова С. М. (Аргументы и Факты)
  29. ↑ Зачем Миронову три пистолета?
  30. ↑ Сергей Миронов стал почётным доктором Нижегородского университета. Արխիվացված 2015-11-17 Wayback Machine / 31.10.2005
  31. ↑ Сергею Миронову вручена мантия доктора Башкирского университета.
  32. ↑ «Председатель Совета Федерации России Сергей Миронов сегодня удостоен звания почётного доктора Национальной Академии Наук Армении». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 21-ին.
  33. ↑ «РГСУ: Почётные доктора». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունվարի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 21-ին.
  34. ↑ 34,0 34,1 34,2 34,3 «Поздравления и награждения». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2008 թ․ փետրվարի 18-ին.
  35. ↑ Создание на базе Славянского университета молдо-российского вуза — реальная перспектива.
  36. ↑ «В День знаний Сергей Миронов посетил учебные заведения Хакасии». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 10-ին.
  37. ↑ Сергею Миронову вручена мантия почетного профессора Северо-Западной Академии госслужбы
  38. ↑ С. Миронов: «Не ставьте двоек»
  39. ↑ «Миронов стал профессором БГУ». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2008 թ․ փետրվարի 18-ին.
  40. ↑ Почетные профессора Университета
  41. ↑ «Миронов Сергей Михайлович». Московский государственный университет леса. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 13-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Миронов С. М. Обгон по левому ряду: уроки политической борьбы. — М.: ОЛМА Медиа Групп, 2012. — 224 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-373-04745-6

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Միրոնով» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սերգեյ_Միրոնով&oldid=9750367» էջից