Սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիա (ՍԹԿ), էկոլոգիական չափորոշիչ, աղտոտող քիմիական նյութի առավելագույն կոնցենտրացիան շրջակա միջավայրում, որի երկարատև ամենօրյա ազդեցությունը բացասաբար չի ազդում մարդու առողջության կամ այլ ընկալիչի և սերունդների վրա։

Ըստ աղտոտվող օբյեկտի՝ տարբերում են աղտոտող նյութի առավելագույն կոնցենտրացիա օդում (մթնոլորտում, աշխատանքային տեղամասում), ջրամբարներում (ձկնաբուծական, խմելու, կենցաղային) և հողում (վարելահողերում)։ ՍԹԿ-ի սահմանային թույլատրելի նորմատիվները միասնական են Հայաստանի ամբողջ տարածքում։ Անհրաժեշտության դեպքում առանձին տարածքների համար կարող են սահմանվել առավել խիստ նորմատիվներ։ Այդ նորմատիվները և դրանց որոշման եղանակները հաստատվում և գործողության մեջ են դրվում Հայաստանի կառավարության սահմանած կարգով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։