Պոտենցիալաչափություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Պոտենցիալաչափություն քիմիայում ֆիզիկաքիմիական մեծությունների որոշման եղանակ, հիմնված է դարձելի գալվանական էլեմենտների էլեկտրաշարժ ուժը չափելու վրա։ Պոտենցիալաչափությունում օգտագործվող գալվանական էլեմենտը սովորաբար բաղկացած է երկու էլեկտրոդներից, որոնք ընկղմված են միևնույն կամ էլեկտրոլիտային կամրջակով միացված տարբեր լուծույթներում։

Կիրառությունները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պոտենցյալաչափությունը կիրառում են տարբեր պրոցեսներում թերմոդինամիկական պոտենցիալների, էնտրոպիայի, էնթալպիայի փոփոխությունը, ռեակցիաների հավասարակշռության հաստատումնները, լուծույթում էլեկտրոլիտի ակտիվությունը, ակտիվության գործակիցը, լուծույթի կոնցենտրացիան և այլն որոշելու համար։ Ամենից հաճախ պոտենցյալաչափությունը կիրառվում է իոնների ակտիվությունը չափելու և պոտենցիալաչափական տիտրման համար։

Պոտենցիալաչափական տիտրում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պոտենցիալաչափական տիտրումը քանակական վերլուծության ծավալաչափային եղանակ է, որտեղ տիտրման վերջնակետը որոշվում է պոտենցիալի կտրուկ թռիչքով։ Նրա միջոցով կարելի է լուծել վերլուծական (լուծույթի քանակական բաղադրության որոշում) և ֆիզիկաքիմիական (թույլ էլեկտրոլիտի դիսոցման, կոմպլեքսների անկայունության հաստատունների, լուծելիության արտադրյալի, օքսիդավերականգնման նորմալ պոտենցիալի «թվացող» արժեքների որոշում) խնդիրներ։ Պոտենցիալաչափական տիտրման ինդիկատորային տիտրման եղանակից ճշգրիտ է, հնարավորություն է տալիս կատարել լուծույթում գտնվող մի քանի նյութերի միաժամանակյա որոշում։