Պետրոս Զարոյան

Պետրոս Զարոյան; արմտ. հայ.՝ Պետրոս Զարոյեան
Ծնվել է	դեկտեմբերի 6, 1903
Ծննդավայր	Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն
Վախճանվել է	հունվարի 29, 1986 (82 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մարսել
Գերեզման	Հայ մտավորականների դամբարան
Մասնագիտություն	գրող, մշակութային գործիչ և գրականագետ
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	Օսմանյան կայսրություն և Ֆրանսիա
Կրթություն	Կեդրոնական վարժարան (1922)
Աշխատավայր	Նոր հավատք, Մշակույթ, Լուսաբաց, Հայ Միտք, Մելքոնյան կրթական հաստատություն, Արեւմուտք, Անահիտ, Հօկ և Ապագայ
Ազգականներ	Զարեհ Որբունի
	Պետրոս Զարոյան Վիքիդարանում

Պետրոս Կարապետի Զարոյան (դեկտեմբերի 6, 1903(1903-12-06)^[1]^[2], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն^[1]^[2] - հունվարի 29, 1986(1986-01-29)^[2], Մարսել^[2] (թաղված է Փարիզում)), հայ դրամատուրգ, արձակագիր, գրականագետ, մշակութային գործիչ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Կ. Պոլսում։ Նախնական կրթությունն ստացել է Կ. Պոլսի Պալաթ թաղամասի Խորենյան վարժարանում, հաճախել է Կեդրոնական վարժարան, որն ավարտել է 1922 թվականին։ Ապա մեկնել է Ֆրանսիա, մինչև 1934 թվականը ապրել է Մարսելում, հետագայում բնակություն հաստատել Փարիզում։ 1962-1964 թվականներին դասախոսել է Կիպրոսի Մելգոնյան վարժարանում։ Սկսել է գրել 1918 թվականից, երբ նրա առաջին ստեղծագործությունները երևացել են Պոլսի «Նոր այգ» պարբերականում։ Այնուհետև աշխատակցել է բազմաթիվ թերթերի ու ամսագրերի («Ապագա», «Անահիտ», «Զվարթնոց», «Պայքար», «Մենք»)։ Խմբագրել է «Նոր հավատք» (1924, Զարեհ Որբունու հետ), «Մշակույթ» (1935, Ա. Սեմայի հետ) «Լուսաբաց» (1938-1939, Զարեհ Որբունու հետ), «Հայ միտք» (1954-1955) պարբերականները։ Եղել է «Ապագա» օրաթերթի խմբագիրը։

Առանձին գրքերով հրատարակած երկերն են. «Մեռնողները» (թատերախաղ, 1928), «Սև և ճերմակ» (1935), «Ակսել Բակունց» (հետազոտություն, 1935) և այլն։ 1964 թվականին հրատարակել է «Մենք ալ հայրենիք ունենք» պիեսը, որը Մեծ եղեռնի 50-ամյակի առթիվ Բեյրութի Թեքեյան Մշակութային միության հայտարարած մրցանակաբաշխությանը արժանացել է առաջին մրցանակի և այդ առիթով էլ տպագրվել է Բեյրութում^[4]^[5]։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակսել Բակունց..., մենագրություն, 1935։
Սև եւ ճերմակ, պատմվածքների ժողովածու, 1941։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
↑ ^2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 2.
↑ https://www.geneanet.org/cimetieres/view/3466480
↑ Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Սովետական գրող». էջ էջ 325.
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պետրոս Զարոյան» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 672)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[_4b24f3978d663211-2] 2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 2.

[_43e6c465206ded9b-3] ttps://www.geneanet.org/cimetieres/view/3466480

[4] Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Սովետական գրող». էջ էջ 325.

[5] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]