Շառլ Հերմիտ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Շառլ Հերմիտ
Charles Hermite
Ծնվել էդեկտեմբերի 24, 1822(1822-12-24)[1][2][3][…]
Դյոզ[4][5]
Մահացել էհունվարի 14, 1901(1901-01-14)[1][2][6][…] (78 տարեկան)
Փարիզ, Ֆրանսիա[4][5]
ԳերեզմանՄոնպարնաս գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտությունմաթեմատիկոս, համալսարանի դասախոս, senior lecturer, համալսարանի պրոֆեսոր և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Բարձրագույն նորմալ դպրոց[7], Փարիզի համալսարան[8] և Պոլիտեխնիկական դպրոց[7]
Գործունեության ոլորտհանրահաշիվ, թվերի տեսություն և մաթեմատիկա
Պաշտոն(ներ)նախագահ
ԱնդամակցությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն[8], Փարիզի գիտափիլիսոփայական միություն, Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա[8], Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա, Շվեդիայի թագավորական գիտությունների ակադեմիա, Ֆրանսիական հայրենիքի լիգա, Հունգարիայի գիտությունների ակադեմիա, Ստանիսլավի ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Լինչեի ազգային ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Իտալիայի գիտությունների ազգային ակադեմիա, Էդինբուրգի թագավորական ընկերություն[8], Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա[5]
Ալմա մատերԱնրի IV լիցեյ, Լյուդովիկոս Մեծի լիցեյ (1841)[8] և Պոլիտեխնիկական դպրոց (1842)[8]
Գիտական աստիճանբակալավրիատ[8] (հուլիսի 1, 1847) և գիտության բակալավր (մայիսի 9, 1848)
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[1]
Եղել է գիտական ղեկավարԱնրի Պուանկարե[9], Թոմաս Ստիլտցես[10], Մարի Ժորժ Հումբերտ[11], Ջուլս Թանների[12], Désiré André?[13], Լեոն Չարվ[14], Միհայլո Պետրովիչ[15], Էմիլ Պիկար, Լեոն Չարվ[16], Louis Bourguet?[16] և Désiré André?[16]
Հայտնի աշակերտներՋուլս Թանների և Mijalko Ciric?[16]
Պարգևներ
 Charles Hermite Վիքիպահեստում

Շառլ Հերմիտ/Էրմիտ (ֆր.՝ Charles Hermite, դեկտեմբերի 24, 1822(1822-12-24)[1][2][3][…], Դյոզ[4][5] - հունվարի 14, 1901(1901-01-14)[1][2][6][…], Փարիզ, Ֆրանսիա[4][5]), ֆրանսիացի մաթեմատիկոս, 19-րդ դարի Ֆրանսիայի մաթեմատիկոսների ճանաչված առաջնորդ[18], Փարիզի ԳԱ անդամ (1856 թվականից)[19], Փարիզի համալսարանի պրոֆեսոր (1869 թվականից), Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիայի արտասահմանյան թղթակից-անդամ (1857), պատվավոր անդամ (1895), Լոնդոնի թագավորական ընկերության արտասահմանյան անդամ (1873)[20], Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ (1892)։ 1862 թվականին նրան շնորհվել է Էկոլ Նորմալ բարձրագույն դպրոցի, 1869-ին՝ պոլիտեխնիկական դպրոցի և Սորբոնի համալսարանի պրոֆեսորի կոչում։ 1889 թվականին ընտրվել է Փարիզի դիտությունների ակադեմիայի փոխնախագահ, 1890-ին՝ նախագահ[21]։ Աշխատանքները վերաբերում են մաթեմատիկական անալիզին, թվերի և հանրահաշվական ձևերի տեսություններին։

Հերմիտի աշխատանքներում հիմնական տեղը գրավում են էլիպտիկ ֆունկցիաների տեսությունը և կիրառությունները։ Ապացուցել է e թվի տրանսցենդենտությունը։

Նրա անվանի սաներից են բոլոր ժամանակների մեծագույն և ունիվերսալ մաթեմատիկոսներից մեկը համարվող Անրի Պուանկարեն[22], Թոմաս Ստիլտյեսը...

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Շալ Էրմիտը հեղինակել է հետևյալ աշխատությունները[23].

  • "Sur quelques applications des fonctions elliptiques", Paris, 1855; Page images from Cornell.
  • "Cours d'Analyse de l'École Polytechnique. Première Partie", Paris: Gauthier–Villars, 1873.
  • "Cours professé à la Faculté des Sciences", edited by Andoyer, 4th ed., Paris, 1891; Page images from Cornell.
  • "Correspondance", edited by Baillaud and Bourget, Paris, 1905, 2 vols.; PDF copy from UMDL.
  • "Œuvres de Charles Hermite", edited by Picard for the Academy of Sciences, 4 vols., Paris: Gauthier–Villars, 1905[24], 1908[25], 1912[26] and 1917; PDF copy from UMDL.
  • "Œuvres de Charles Hermite", reissued by Cambridge University Press, 2009; 978-1-108-00328-5.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Մակտյուտոր մաթեմատիկայի պատմության արխիվ — 1994.
  3. 3,0 3,1 Base Léonore (ֆր.)ministère de la Culture.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Эрмит Шарль // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 www.accademiadellescienze.it (իտալ.)
  6. 6,0 6,1 6,2 ՎԱԳԹԱ նախկին անդամներ
  7. 7,0 7,1 https://cths.fr/an/savant.php?id=100246
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Մակտյուտոր մաթեմատիկայի պատմության արխիվ — 1994.
  9. Mathematics Genealogy Project — 1997.
  10. Mathematics Genealogy Project — 1997.
  11. Mathematics Genealogy Project — 1997.
  12. Mathematics Genealogy Project — 1997.
  13. Mathematics Genealogy Project — 1997.
  14. Brasseur R. https://sites.google.com/site/rolandbrasseur/5-dictionnaire-des-professeurs-de-mathématiques-spéciales (ֆր.) — 2012.
  15. Mathematics Genealogy Project — 1997.
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 Mathematics Genealogy Project — 1997.
  17. List of Royal Society Fellows 1660-2007Royal Society. — P. 167.
  18. Панов В. Ф. Математика древняя и юная. — Изд. 2-е, исправленное. — М.: МГТУ им. Баумана, 2006. — С. 303—304. — 648 с. — ISBN 5-7038-2890-2
  19. Les membres du passé dont le nom commence par H(ֆր.)
  20. |NA6020|Hermite; Charles (1822 - 1901)
  21. Présidents de l'Académie des sciences de 1699 à nos jours(ֆր.)
  22. Тяпкин А. А., Шибанов А. С. Пуанкаре, 1982, էջ 5—7
  23. Linehan, 1910
  24. Pierpont, James (1907). «Review: Oeuvres de Charles Hermite, publiées sous les auspices del'Académie des Sciences par EMILE PICARD. Vol. I» (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 13 (4): 182–190. doi:10.1090/S0002-9904-1907-01440-4.
  25. Pierpont, James (1910). «Review: Oeuvres de Charles Hermite. Vol II» (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 16 (7): 370–377. doi:10.1090/s0002-9904-1910-01920-0.
  26. Pierpont, James (1912). «Review: Oeuvres de Charles Hermite. Vol III» (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 19 (2): 83–84. doi:10.1090/s0002-9904-1912-02290-5.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շառլ Հերմիտ» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 381