Նյարդահոգեբանություն
Նյարդահոգեբանություն, ուսումնասիրում է ուղեղի կառուցվածքն ու գործառույթները հոգեբանական պրոցեսների և վարքի հետ կապի ենթատեքստում։ Այն հոգեբանության փորձարարական ճյուղ է, որը նպատակ ունի բացահայտել, թե ինչպես են վարքն ու մտածողությունը ազդված ուղեղի գործառությունների հետ և առաջարկում է այս միջոցով կատարել նյարդաբանական խանգարումների ախտորոշում և բուժում։ Մինչ դասական նյարդաբանությունը կենտրոնանում է նյարդային համակարգի ֆիզիոլոգիայի վրա, իսկ դասական հոգեբանությունը հեռացած է դրանից, նյարդահոգեբանությունը ձգտում է հայտնաբերել, թե ինչպես է ուղեղը կապված մտածողության հետ։ Այն, այսպիսով, կիսում է բազմաթիվ հասկացություններ և մեթոդներ վարքային նյարդաբանության և նյարդահոգեբուժության հետ։ Նյարդահոգեբանություն եզրույթը նաև օգտագործվել է խեղվածքների ուսումնասիրությունների ենթատեքստում։ Նյարդահոգեբանությունը գիտական է իր մոտեցումներում, կիրառում է նյարդակենսաբանությունը և կիսում է կոգնիտիվ հոգեբանության և կոգնիտիվ գիտության տեղեկատվական գործառության տեսակետը մտածողության մասին[1]։ Գործնականում, նյարդահոգեբանները հակված են աշխատելու հետազոտական կենտրոններում (համալսարաններ, աշխատանոցներ կամ հետազոտական ինստիտուտներ), բժշկական կենտրոններում, որոնք ներգրավված են նյարդահոգեբանական խնդիրներ ունեցող հիվանդների հետ աշխատանքներում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Posner, M. I.; Digirolamo, G. J. (2000). "Cognitive neuroscience: Origins and promise". Psychological Bulletin 126 (6): 873–889. doi:10.1037/0033-2909.126.6.873. PMID 11107880. edit