Նիկոլայ Ֆեդորենկո

Նիկոլայ Ֆեդորենկո; Николай Федоренко
Ծնվել է	հոկտեմբերի 27 (նոյեմբերի 9), 1912; Պյատիգորսկ, Թերեքի մարզ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հոկտեմբերի 2, 2000 (87 տարեկան); Վելինգրադ, Պազարջիկի մարզ, Բուլղարիա
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն, Խորհրդային Ռուսաստան, ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մասնագիտություն	բանասեր, արևելագետ, պետական գործիչ, հասարակական գործիչ, համալսարանի դասախոս և դիվանագետ
Հաստատություն(ներ)	ԽՍՀՄ Արտաքին գործերի նախարարություն
Պաշտոն(ներ)	ՄԱԿ-ում Ռուսաստանի մշտական ներկայացուցիչ և դեսպան
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Մոսկվայի արևելագիտության ինստիտուտ
Գիտական աստիճան	բանասիրական գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներին	ռուսերեն
Պարգևներ	և
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ

Նիկոլայ Տրոֆիմովիչ Ֆեդորենկո (ռուս.՝ Николай Трофимович Федоренко, հոկտեմբերի 27 (նոյեմբերի 9), 1912^[1], Պյատիգորսկ, Թերեքի մարզ, Ռուսական կայսրություն^[2] - հոկտեմբերի 2, 2000(2000-10-02)^[1]^[3], Վելինգրադ, Պազարջիկի մարզ, Բուլղարիա), ռուս բանասեր, արևելագետ, պետական և հասարակական գործիչ, ԽՍՀՄ ԳԱ թղթակից անդամ (1958), ԽՄԿԿ անդամ 1943 թվականից։

1937 թ. ավարտել է Մոսկվայի արևելագիտության ինստիտուտը։ ԽՍՀՄ արտակարգ և լիազոր դեսպան (1954)։ Արտաքին գործերի մինիստրի տեղակալ (1955-1958), ԽՍՀՄ դեսպան Ճապոնիայում (1958-1962), ԽՍՀՄ-ի մշտական ներկայացուցիչ ՄԱԿ-ում և ԽՍՀՄ-ի ներկայացուցիչ Անվտանգության խորհրդում (1963-1968)։ 1970 թվականից «Ինոստրաննայա լիտերատուրա» («Иностранная литература») ամսագրի գլխավոր խմբագիր։

Ուսումնասիրությունները վերաբերել են Չինաստանի և Ճապոնիայի մշակույթի պատմությանը, չինական դասական և ժամանակակից գրականությանը և այլն։ ԽՍՀՄ ԳՄ վարչության քարտուղար (1971)։ ԽՄԿԿ Կենտրոնական վերստուգիչ հանձնաժողովի անդամ 1966-1971 թթ.։

Եղել է նաև Տոկիոյի չինագիտության ինստիտուտի պատվավոր անդամ (1961) և Ֆլորենցիայի արվեստի ակադեմիայի պատվավոր ակադեմիկոս (1975)։

Պարգևատրվել է Լենինի 2 և 4 այլ շքանշաններով։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Китайская литература, М․, 1956;
Японские записи, М., 1966, 2 изд․, М․, 1974․
Лауреат Международной Сталинской премии мира Го Мо-жо. М., Знание. 1952. 32 стр. 150000 экз.
Великий китайский писатель Лу Синь. М., Знание. 1953. 32 стр. 150000 экз.
Очерки современной китайской литературы. М., Гослитиздат. 1953. 256 стр. 20000 экз.
Встречи с китайскими писателями. М., Правда. 1955. 64 стр. 150000 экз.
Китайские записи. М., Сов.писатель. 1955. 536 стр. 30000 экз. 2-е изд. М., Сов.писатель. 1958. 561 стр. 30000 экз.
Мао Дунь. М., Знание. 1956. 32 стр. 75000 экз.
Китайская литература. Очерки по истории китайской литературы. М., Гослитиздат. 1956. 731 стр. 20000 экз.
«Шицзин» и его место в китайской литературе. М., ИВЛ. 1958. 167 стр. 1300 экз.
Гуань Хань-цин - великий драматург Китая. М., Знание. 1958. 31 стр. 65500 экз.
Земля и легенды Китая. М., Сов. Россия. 1961. 251 стр. 10000 экз.
Японские записи. М., Сов.писатель. 1966. 416 стр. 30000 экз. 2-е изд. М., Сов.писатель. 1974. 496 стр. 50000 экз.
Дипломатические записи. М., Сов.писатель. 1972. 399 стр. 30000 экз.
Краски времени. Черты японского искусства. М., Искусство. 1972. 144 стр. 25000 экз.
Проблемы исследования китайской литературы. М., ХЛ. 1974. 462 стр. 5000 экз.
Меткость слова։ (Афористика как жанр словесного искусства). М., Современник. 1975. 255 стр. 25000 экз.
Древние памятники китайской литературы. М., Наука. 1978. 320 стр. 6000 экз.
Кавабата Ясунари։ Очерк. М., Сов.писатель. 1978. 270 стр. 30000 экз.
Диалог в Каракасе. (о М. Отеро Сильве). М., Правда. 1979. 48 стр. 100000 экз.
Литературные записи. М., Современник. 1980. 350 стр. 25000 экз.
Китайское литературное наследие и современность. М., ХЛ. 1981. 398 стр. 10000 экз.
Краски Созопола. М., Правда. 1981. 47 стр. 100000 экз.
Кавабата Ясунари; Краски времени։ Очерки. М., Сов.писатель. 1982. 464 стр. 100000 экз.
Морские записи։ Очерки. М., Сов.писатель. 1984. 223 стр. 30000 экз.
Мысль и образ. Литературно-критические статьи. М., ХЛ. 1985. 359 стр. 8000 экз.
Славянские записи. М., Современник. 1985. 351 стр. 50000 экз.
Токийские диалоги. М., Правда. 1986. 46 стр. 80000 экз.
Цюй Юань. Истоки и проблемы творчества. М., Наука. 1986. 153 стр. 10000 экз.
Избранные произведения. В 2 т. М., ХЛ. 1987. 8000 экз. Т.1. Проблемы исследования китайской литературы. 510 стр. Т.2. * Китайское литературное наследие и современность. 492 стр.
Китайские страницы. М., Советская Россия. 1988. 142 стр. 50000 экз.
Федоренко Н. Т., Сокольская Л. И. Афористика. М., Наука. 1990. 415 стр. 25000 экз.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Գերմանիայի ազգային գրադարանի կատալոգ (գերմ.)
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Федоренко Николай Трофимович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Munzinger Personen (գերմ.)

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

[_044f4262f38e4dec-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Գերմանիայի ազգային գրադարանի կատալոգ (գերմ.)

[_c992e3cbbc4a8252-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Федоренко Николай Трофимович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_d3b9f26d8be97a3d-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Munzinger Personen (գերմ.)

[1]

[2]

[3]