Մատաթիա առաքյալ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մատաթիա առաքյալ
Ծնունդ1-ին դար
ԾննդավայրՀրեաստան, Հռոմեական կայսրություն
Վախճան80
Վախճան վայրԵրուսաղեմ, Հրեաստան, Հռոմեական կայսրություն
Վախճան պատճառՔարկոծում և խաչելություն[1]
Թաղման վայրSt. Matthias' Abbey
Եկեղեցիքրիստոնեություն և հուդայականություն
Սրբացված կարգսուրբ
Հիշատակության օրՄայիսի 14[2] և Փետրվարի 24
Աշխատանքմիսիոներ
Պաշտոնառաքյալ
Ազգությունհրեա
ԵրկիրՀին Հռոմ
ՈւսուցիչՀիսուս

Մատաթիա (հուն․՝ Ματθίας, լատին․՝ Matthias, 1-ին դար, Հրեաստան, Հռոմեական կայսրություն - 80, Երուսաղեմ, Հրեաստան, Հռոմեական կայսրություն), Հիսուս Քրիստոսի հետևորդներից, ով հետագայում համալրեց 12 առաքյալների շարքը։

Մատաթիա առաքյալը Նոր Կտակարանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միակ առաքյալը, ում մասին գրված չէ Ավետարանում, բնականաբար, Մատաթիան է. նրան առաջին և վերջին անգամ հանդիպում ենք Գործք առաքելոցում։ Հուդայի դավաճանությունից ու ինքնասպանությունից հետո առաքելական 1 տեղ թափուր էր մնացել, ուստի Քրիստոսի Համբարձումից հետո 11 առաքյալները Պետրոսի գլխավորությամբ որոշում են վիճակ գցել 12-րդ առաքյալին գտնելու համար, քանի որ մարգարությունը փաստում էր, թե «Նրա [Հուդայի] պաշտոնը թող ուրիշն առնի» (Գործք. 1։20)։ Վիճակահանություն համար առաջ են քաշվում մի քանի պայմաններ. Հուդային փոխարինողը պետք է՝

  • ուղեկիցը լիներ առաքյալների Հիսուսի քարոզչության ընթացքում (Հովհաննեսի մկրտությունից մինչև համբարձում)
  • առաքյալների հետ վկա լինի Քրիստոսի Հարությանը

Այնուհետև Գործք առաքելոցը փաստում է. «Եվ ներկայացրին երկուսին՝ Հովսեփին, որին Բարսաբա էին կոչում, և որ վերանվանվեց Հուստոս, ու Մատաթիային։ Եվ աղոթք անելով՝ ասացին. «Տե՛ր, դու որ գիտես բոլորի սրտերը, ցո՛ւյց տուր այս երկուսից մեկին, որին ընտրեցիր, որպեսզի առնի վիճակն այն պաշտոնի և առաքելության, որից Հուդան ընկավ իր տեղը գնալու համար»։ Եվ նրանց համար վիճակ գցեցին. վիճակը ելավ Մատաթիային, և սա դասվեց տասնմեկ առաքյալների հետ» (Գործք. 1։21-26)։

Ավանդության համաձայն Մատաթիա առաքյալը քարոզել է Եթովպիայում։

Հիշատակության օրը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրբ Մատաթիա առաքյալը Ընդհանրական Եկեղեցու սուրբ է։ Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին տոնում է նրա տոնը 12 առաքյալների հետ և Խաչի հինգերորդ շաբաթվա երեքշաբթի օրըը։ Հույն Եկեղեցին տոնում է օգոստոսի 9-ին, իսկ Լատին Եկեղեցին փետրվարի 24-ին։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. https://www.newadvent.org/cathen/10066a.htm
  2. Calendarium Romanum (լատ.): Ex decreto Sacrosancti Œcumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Pauli PP. VI promulgatum. Editio typicaCivitas Vaticana: Typis Polyglottis Vaticanis, 1969. — P. 26.

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Աստուածաշունչ Մատեան Հին և Նոր Կտակարանների, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին և Հայաստանի Աստուածաշնչային ընկերութիւն, 2004։
  2. Մաղաքիա արք. Օրմանյան, Համապատում, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին, 1997։
  3. Շնորհք արքեպիսկոպոս Գալույտեան, Աստուածաշնչական սուրբեր, Երևան, 1997։