Հովհաննես Գոհարյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հովհաննես Գոհարյան
Անձնական տվյալներ
Քաղաքացիությունը  Հայաստան և  Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ մարտի 18, 1988(1988-03-18)[1][2] (36 տարեկան)
Ծննդավայր Կամո, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Դիրք Հարձակվող
Պատանեկան կարիերա
2004—2007 Ռուսաստան Դինամո (Մոսկվա)
2007—2008 Ռուսաստան Լոկոմոտիվ (Մոսկվա)
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (Գոլ)
2009-2010 Բելառուս ԲԱՏԷ 19 (2)
2010  Հայաստան Փյունիկ 14 (7)
2011 Հայաստան Իմպուլս 9 (4)
2011-2012 Ռուսաստան Լոկոմոտիվ-2 11 (5)
2014-2015 Հայաստան Ուլիս 22 (9)
Ազգային հավաքական
2004-2005 Ռուսաստան Ռուսաստան (մինչև 17) 4 (0)
2008-2010 Հայաստան Հայաստան (երիտ․) 6 (1)
2009-2010 Հայաստան Հայաստան 6 (1)
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Հովհաննես Գևուշի Գոհարյան (մարտի 18, 1988(1988-03-18)[1][2], Կամո, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ֆուտբոլիստ, հարձակվող։ Հանդես է եկել Հայաստանի ազգային հավաքականում։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականին Հովհաննես Գոհարյանը 22 գոլով դարձել է Ռուսաստանի երիտասարդական առաջնության լավագույն ռմբարկու։ 2009 թվականին տեղափոխվել է բելառուսական ԲԱՏԷ ակումբ։ Տարվա վերջին՝ վիրահատվելուց հետո, սկսել է խաղադաշտում հայտնվել միայն հանդիպումների ավարտին՝ փոխարինելվ այլոց։ Դրա հիմնական պատճառը եղել է վիրահատությունից հետո նրա հավաքած ավելորդ քաշը[3]։ Նույն 2009 թվականի վերջին, ըստ գերմանական «Տրանսֆեր Մարկետ» կայքի տվյալների, Գոհարյանի տրանսֆերի արժեքը կազմել է 133 500 եվրո[4]։ 2010 թվականի հուլիսի վերջին հայտնի է դարձել, որ Գոհարյանը տեղափոխվում է Երևանի «Փյունիկ»։ Երևանի ակումբը Չեմպիոնների լիգայի հերթական խաղերից առաջ որոշել է ուժեղացնել իր կազմը․ այդ նպատակի իրականացման քայլերից մեկը եղել է մինչև տարվա վերջը Գոհարյանի՝ վարձավճարով տեղափոխվելու վերաբերյալ ակումբների միջև տրանսֆերային պայմանագրի կնքումը[5][6]։ «Փյունիկի» կազմում անցկացրած առաջին իսկ խաղում Գոհարյանն աչքի է ընկել գոլով՝ գրավելով «Կիլիկիայի» դարպասը[7]։ Առաջնության ավարտից հետո Գոհարյանը վերադարձել է ԲԱՏԷ, սակայն 2011 թվականի հունվարին ակումբի ղեկավարությունը խզել է ֆուտբոլիստի հետ կնքված պայմանագիրը երկկողմանի համաձայնությամբ[8][9]։ Հայաստանի առաջնության 2011 թվականի մրցաշրջանի առաջին կեսը Գոհարյանն անցկացրել է Դիլիջանի «Իմպուլսում», ինչից հետո պայմանագիրը խզվել է երկու կողմերի ցանկությամբ[10]։ 2011 թվականի հուլիսի 8-ին Գոհարյանը մինչև մրցաշրջանի ավարտը պայմանագիր է կնքել Մոսկվայի «Լոկոմոտիվ-2» ակումբի հետ[11]։ 2014-2015 թվականներին Գոհարյանը հանդես է եկել «Ուլիս» ակումբում։

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ԲԱՏԷ
  • Բելառուսի չեմպիոն – 2009
  • Բելառուսի գավաթակիր – 2010
  • Բելառուսի Սուպերգավաթի դափնեկիր – 2010
«Փյունիկ»

Անձնական կյանքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հովհաննես Գոհարյանի կնոջ անունը Մարիամ է․ նրանք ամուսնացել են ծանոթության յոթերորդ օրը։ 2008 թվականի հուլիսին ծնվել է նրանց որդին՝ Գեորգին[12]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
  3. «Оганес Гоарян: Я не попадаю в основной состав из-за лишнего веса» (ռուսերեն). Armsport.am. 5.12.2009. Վերցված է 26.7.2010-ին.
  4. «Трансферная стоимость Генриха Мхитаряна превышает 1 миллион евро» (ռուսերեն). Armsport.am. 23.12.2009. Վերցված է 26.7.2010-ին.
  5. «Гоарян присоединится к Пюнику» (ռուսերեն). Armsport.am. 24.6.2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հունիսի 27-ին. Վերցված է 26.7.2010-ին.
  6. «Гоарян будет выступать в «Пюнике» на правах аренды» (ռուսերեն). Armsport.am. 29.6.2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 26.7.2010-ին.
  7. «Чемпионат Армении, 14-й тур: Ревью» (ռուսերեն). Armsport.am. 5.7.2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հուլիսի 7-ին. Վերցված է 26.7.2010-ին.
  8. «БАТЭ отказался от услуг Гоаряна» (ռուսերեն). Armfootball.com. 18.1.2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 19.1.2011-ին.
  9. «БАТЭ отказался от услуг Оганеса Гоаряна» (ռուսերեն). Armsport.am. 18.1.2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունվարի 22-ին. Վերցված է 19.1.2011-ին.
  10. «Гоарян и Овакимян расторгли контракты с «Импульсом»» (ռուսերեն). Armfootball.com. 3.6.2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 6.6.2011-ին.
  11. ««Локомотив-2» подписал контракт с Оганнесом Гоаряном» (ռուսերեն). пресс-служба ФК «Локомотив-2». 8.7.2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 8.7.2011-ին.
  12. «Оганес Гоарян: Теща сначала была против нашего брака» (ռուսերեն). Armsport.am. 21.10.2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 26.7.2010-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]