Հոդ (քերականություն)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հոդ (այլ կիրառումներ)

Հոդ, սպասարկու բառ կամ մասնիկ, որը դրվելով գոյականի վրա, արտահայտում է որոշյալի կամ անորոշի, սեռի, թվի, հոլովի և մի շարք այլ քերականական կարգեր։ Հոդի գործածությունը բնորոշ է գերմանական, ռոմանական լեզուներին, ինչպես նաև հունարենի, հայերենի, հունգարերենի և այլն։ Արդի հայերենում առկայացման (տարորոշման) կարգը ձևավորվում է ը (ն), ս, դ հոդերի միջոցով։ Սրանք դրվելով գոյականի և գոյականաբար գործածված այլ բառերի վրա, ցույց են տալիս որոշյալություն, ստացականություն, դիմորոշություն և ցուցականություն։ Առանձնացվում է նաև մի անորոշ հոդ (մի գիրք)։ Հոդերը լինում են նախադաս (դրվում են գոյականից առաջ) և ետադաս (դրվում են գոյականից հետո)։ Ինդոնեզյան լեզուներում կա հոդի տեսակ, որն անվանվում է ազգակցական հոդ[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան (խմբ. Էդ. Բ. Աղայան), Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի հրատարակչություն», 1975, էջ 2։


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 507