Հենրիկ Էդոյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հենրիկ Էդոյան
Ծնվել էօգոստոսի 31, 1940(1940-08-31) (83 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունգրականագետ, թարգմանիչ, բանաստեղծ և դասախոս
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ (1967) և Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ (1972)
Գիտական աստիճանբանասիրական գիտությունների դոկտոր (1980)
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
ԱշխատավայրԵրևանի պետական համալսարան և Հայկազյան համալսարան
Պարգևներ
Հենրիկ Էդոյան Վիքիքաղվածքում
Հենրիկ Էդոյան Վիքիդարանում

Հենրիկ Անտոնի Էդոյան (օգոստոսի 31, 1940(1940-08-31), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բանաստեղծ, գրականագետ, բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1990), պրոֆեսոր (1991), ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1976 թվականից։ 2005 թվականին արժանացել է ՀՀ նախագահի մրցանակին («Երեք օր առանց ժամանակի» գրքի համար)։ Հայաստանի Հանրապետության մշակույթի վաստակավոր գործիչ (2010)[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հենրիկ Էդոյանը ծնվել է Երևանում։ 1957 թվականին ավարտել է Երևանի թիվ 39 միջնակարգ դպրոցը։ 1959-1962 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում։ 1967 թվականին ավարտել է ԵՊՀ բանասիրական ֆակուլտետը, 1970 թվականին՝ ԽՍՀՄ ԳԱ Մոսկվայի Մ. Գորկու անվան համաշխարհային գրականության ինստիտուտի ասպիրանտուրան (գրականության տեսության գծով)։ 1971 թվականից աշխատում է ԵՊՀ-ում որպես գիտաշխատող, 1973 թվականից՝ դասախոս։

1974 թվականին «Ռեալիզմի հարցերը 20-րդ դարի հայ քննադատության և գեղագիտության մեջ» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան , 1990 թվականին՝ դոցենտի աստիճան, 1991 թվականին՝ պրոֆեսորի կոչում։ 1986-2008 թվականներին եղել է ԵՊՀ արտասահմանյան գրականության և գրականության տեսության ամբիոնի վարիչ։

Մասնակցել է միջազգային մի շարք գիտաժողովների, դասախոսություններ կարդացել ԱՄՆ-ում, Ֆրանսիայում, Գերմանիայում։ 1995-1996 թվականներին դասավանդել է Բեյրութի Հայագիտական հիմնարկությունում և Հայկազյան համալսարանում։

Հենրիկ Էդոյանի ստեղծագործությունները թարգմանվել են բազմաթիվ լեզուներով՝ անգլերեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն, իտալերեն, իսպաներեն և այլն։ Ռուսերեն լույս է տեսել նրա «Խոսքի ուղղությամբ» գիրքը (Մոսկվա, 1985)։

Տարվա լավագույն գրքի համար 2002 թվականին արժանացել է ՀԳՄ ոսկե մեդալի, արժանացել է Թեքեյան մշակութային միության Հայկաշեն Ուզունյան մրցանակով (2004)[2][3][4]։

Անդրադարձներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծագործության բնութագիրը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հենրիկ Էդոյանի ստեղծագործություններին բնորոշ են հավերժականի և առօրյայի, վերացականի և կոնկրետի, մտքի և պատկերի անբաժանելի միասնությունը՝ կապված հոգևորի և իրականի ներքին որոնումների հետ։

Գրաքննադատական աշխատանքներում մեկնաբանել է դասական, ինչպես նաև նորագույն պոեզիայի պատկերային համակարգերն ու լեզվիմաստային կառուցվածքները[4]։

Երկերի մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Անդրադարձումներ (բանաստեղծություններ), Երևան, «Սովետական գրող», 1977, 88 էջ։
  • Պատկեր և կեսօր, Երևան, 1980, 156 էջ։
  • Երկրային ժամանակ, Երևան, 1983, 144 էջ։
  • Այժմ և միշտ, Երևան, 1987, 256 էջ։
  • Եղիշե Չարենցի պոետիկան, Երևան, 1986, 452 էջ։
  • Հարյուր սոնետ, Երևան, 1993, 106 էջ։
  • Քայլեր եւ ստվերներ, Պէյրութ, 1996, 117 էջ։
  • Կյանքը. Իմ ուղին (հատընտիր), Երևան, 1999, 264 էջ։
  • Հետգրություն, Երևան, 2001, 396 էջ։
  • Երեք օր առանց ժամանակի, Երևան, 2005, 136 էջ։
  • Երկու կեանք, Հալէպ, 2006, 207 էջ։
  • Փողոցի բաժանվող մասում, Երևան, 2006, 112 էջ։
  • Համատեքստ – 2007, Երևան, 2008, 392 էջ։
  • Շարժում դեպի հավասարակշռություն (հոդվածներ, էսսեներ), Երևան, 2009, 500 էջ։
  • Համատեքստ – 2008 (հոդվածների ժողովածու), Երևան, 2009, 206 էջ։
  • Բանաստեղծություններ, հատ. 1, Երևան, 2010, 384 էջ։
  • Բանաստեղծություններ, հատ. 2, Երևան, 2010, 368 էջ։
  • Համատեքստ – 2008 (հոդվածների ժողովածու), Երևան, 2010, 279 էջ։
  • Եղիշե Չարենցի պոետիկան, Երևան, 2011, 432 էջ։
  • Կանգ առ, ես այստեղ եմ, Երևան, 2012, 128 էջ։
  • Հենման կետ, Երևան, 2015, 112 էջ։
  • Ընտրանի, Երևան, 2016, 794 էջ։
  • Լույսը ձախ կողմից, Երևան, 2018, 150 էջ։
  • Պոեզիայի երկակի տեսողությունը, Երևան, 2020, 368 էջ

Մամուլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Բանաստեղծություններ, «Գարուն», 1967, № 2
  • Բանաստեղծություններ, «Գարուն», 1992, № 3

Թարգմանություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հեղինակի կատարած թարգմանությունների ցանկը կարող եք որոնել «Թարգմանչաց արվեստ» շտեմարանի «Թարգմանիչներ» բաժնում
  • Նիկոլայ Տիխոնով, Կավ և կրակ։ Բանաստեղծություններ, պոեմներ, վիպակներ (գրքի մեջ մտնող գործերի մի մասը թարգմանել է Հ. Էդոյանը), Երևան, «Սովետական գրող», 1976, 251 էջ։
  • Ոսկի Լոտոս։ Հին Արևելքի պոեզիա։ Եգիպտոս, Հնդկաստան), Երևան, «Սովետական գրող», 1980, 264 էջ։
  • XX դարասկզբի ռուսական գրականություն (ժողովածուի մի մասը թարգմանել է Հ. Էդոյանը), Երևան, Երևանի համալսարանի հրատարակչություն, 1982, 536 էջ։
  • Հին արևելքի պոեզիա (ժողովածուի «Եգիպտոս», «Հնդկաստան» բաժինները և «Պաղեստին», «Իրան», «Չինաստան», «Ճապոնիա» բաժինների առանձին գործեր թարգմանել է Հ. Էդոյանը), Երևան, Երևանի համալսարանի հրատարակչություն, 1982, 616 էջ։
  • Մեռյալների գիրք, Երևան, 2004։
  • Աստվածների ժամանակը, Երևան, 2007։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Հայաստանի Հանրապետության պատվավոր կոչումներ շնորհելու մասին
  2. Հայկ Խաչատրյան, Գրական տեղեկատու, Երևան, «Սովետական գրող», 1986, էջ 178-179։
  3. Կենսագրական հանրագիտարան, Երևան, ԵՊՀ հրատարակչություն, 2009, էջ 237-238։
  4. 4,0 4,1 Ով ով է. Կենսագրական հանրագիտարան, Հայեր, հատոր 1, Երևան, ՀՀՀ, 2005, էջ 407։
  5. «Հենրիկ Էդոյան». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 9-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հենրիկ Էդոյան» հոդվածին։
Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հենրիկ Էդոյան» հոդվածին։