Հարրոդ-Դոմարի մոդել

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Հարրոդ-Դոմարի մոդել, տնտեսական աճի քեյնսյան մոդել։ Այն օգտագործվում է տնտեսության զարգացման մեջ, որպեսզի բացահայտվի տնտեսական աճի տեմպերը խնայողության ու կապիտալի արտադրողականության տեսանկյունից։ Մոդելը իրարից անկախ մշակել են Ռոյ Հարրոդը 1939[1] և Եվսեյ Դոմարը 1946 թվականներին[2], սակայն նմանատիպ մոդել մշակել էր Գուստավ Կասսելը[3], դեռևս 1924 թվականին։ Հարրոդ-Դոմարի մոդելը նախորդի էկզոգեն աճի մոդելն է[4]։

Նեոդասական տնտեսագետները պնդում էին Հարրոդ-Դոմարի մոդելի թերությունները[5], հիմնականում լուծման անկայունությունը, սակայն 1950-ական թվականներին սկսվեց ակադեմիական երկխոսություն, որի միջոցով էլ ստեղծվեց Սոլոուի-Սվանի մոդելը[6][7]։

Մաթեմատիկական ֆորմալիզմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ենթադրենք Y-ը արտադրանքն(թողարկում) է, ինչը եկամուտ է բերում, K-ն կապիտալն է, S-ը խնայողությունն է, s-ը խնայողությունների գործակիցն է, I- ներդրումներն են։ δ կապիտալի ամորտիզացիայի գործակիցն է. Ըստ Հարրոդ-Դոմարի մոդելի կարելի է կատարել հետևյալ ենթադրությունները․

1։ Արտադրանքը կապիտալի շուկայի ֆունկցիա
2։ Կապիտալի հաստատուն սահմանային արտադրողականության դեպքում կապիտալի միջին արտադրողականությունը կամ կապիտալահատույցը նույնպես հաստատուն է
3։ Կապիտալը անհրաժեշտ է արտադրանքի համար
4։ Խնայողությունների գործակցի և արտադրանքի արտադրյալը հավասար է խնայողություններին, որն էլ հավասար է ներդրումներին
5։ Կապիտալը փոփոխությունը հավասար է հիմնական կապիտալի ամորտիզացիայի ներդրումների պակասին

Արտադրանքի տնտեսական աճի շեղումը․

4-րդ և 5-րդ ենթադրությունների հիման վրա կարող ենք որոշել կապիտալի աճի տեմպը

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Harrod, Roy F. (1939). «An Essay in Dynamic Theory». The Economic Journal. 49 (193): 14–33. JSTOR 2225181.
  2. Domar, Evsey (1946). «Capital Expansion, Rate of Growth, and Employment». Econometrica. 14 (2): 137–147. JSTOR 1905364.
  3. Cassel, Gustav (1967) [1924]. «Capital and Income in the Money Economy». The Theory of Social Economy (PDF). New York: Augustus M. Kelley. էջեր 51–63.
  4. Hagemann, Harald (2009). «Solow's 1956 Contribution in the Context of the Harrod-Domar Model». History of Political Economy. 41 (Suppl 1): 67–87. doi:10.1215/00182702-2009-017.
  5. Scarfe, Brian L. (1977). «The Harrod Model and the 'Knife Edge' Problem». Cycles, Growth, and Inflation: A Survey of Contemporary Macrodynamics. New York: McGraw-Hill. էջեր 63–66. ISBN 0-07-055039-5.
  6. Sato, Ryuzo (1964). «The Harrod-Domar Model vs the Neo-Classical Growth Model». The Economic Journal. 74 (294): 380–387. JSTOR 2228485.
  7. Solow, Robert M. (1994). «Perspectives on Growth Theory». Journal of Economic Perspectives. 8 (1): 45–54. doi:10.1257/jep.8.1.45. JSTOR 2138150.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]