Հակոբ Ոսկանյան

Հակոբ Ոսկանյան
Ծնվել է	հուլիսի 20, 1924; Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Երկիր	Հայաստան
Մահացել է	ապրիլի 9, 1993 (68 տարեկան); Երևան, Հայաստան
Մասնագիտություն	դիրիժոր
Կրթություն	Մոսկվայի կոնսերվատորիա և Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիա

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ոսկանյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Հակոբ Մկրտչի Ոսկանյան (Յակով Տեր-Ոսկանյան, հուլիսի 20, 1924(1924-07-20)^[1], Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - ապրիլի 9, 1993(1993-04-09)^[1], Երևան, Հայաստան), հայ խորհրդային դիրիժոր։ ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ , պրոֆեսոր։ ԽՄԿԿ անդամ 1956 թվականից։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից^[2]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հակոբ Ոսկանյանը ծնվել է 1924 թվականի հուլիսի 20-ին, Թբիլիսիում։ 1942 թվականին ավարտել է միջնակարգ դպրոցն ու երաժշտական ուսումնարանը, որպես ջութակահար։ 1942 թվականին զորակոչվել է բանակ, ավարտել զենիթային հրետանու սերժանտների դպրոցը, մասնակցել է Կուրսկի աղեղի ռազմական գործողություններին։ Բանակից զորացրվել է 1956 թվականին, պարգևատրվել է մի շարք մեդալներով ու կրծքանշաններով։ 1947 թվականին ավարտել է Մոսկվայի կոնսերվատորիայի զինվորական դիրիժորների ֆակուլտետը, 1952 թվականին՝ Երևանի կոնսերվատորիան (Կ․ Մ․ Սարաջևի դասարան)։ 1958 թվականից Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի թատրոնի դիրիժոր։ Երևանի օպերային թատրոնում իրականացրել է Ռ. Լեոնկավալոի «Պայացներ» օպերայի, Ա․ Ադանի «Ժիզել», Պ.Չայկովսկու «Կարապի լիճը»,«Շչելկունչիկ»,Ա․ Խաչատրյանի «Գայանե», «Դիմակահանդես», Ս. Պրոկոֆևի «Մոխրոտը», «Ռոմեո և Ջուլիետ», Ա․ Սպենդիարյանի «Երեք արմավենի», , Ա․ Բաբաջանյանի «Հերոսական բալլադ», Է․ Հովհաննիսյանի «Երկնագույն նոկտյուրն», «Անտունի», Կ․ Օրբելյանի «Անմահություն» և այլ բալետներ, Է․ Հովհաննիսյանի «Սասունցի Դավիթ» օպերա-բալետի, «Ճանապարհորդություն դեպի Էրզրում» օպերայի, արտասահմանում Բ․ Ասաֆևի «Բախչիսարայի շատրվանը» (1966 թ., Կահիրե), Է․ Արիստակեսյանի «Պրոմեթևս» (1969 թ., Կատովիցե), Ա․ Կրեյնի «Լաուրենսիա» (1971 թ., Կատովիցե), Ա․ Խաչատրյանի «Սպարտակ» (1973 թ., Վրոցլավ) և «Գայանե» (1976 թ., Գդանսկ) բալետների բեմադրությունը։ 1947-1950 , 1955-1957 և 1985 -1993 թվականներին դասավանդել է Երևանի կոնսերվատորիայում, 1956-1977 թվականներին՝ Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական ուսումնարանում, 1980 -1986 թվականներին՝ Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտում։

Պարգևներ

ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ - 1963
ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ - 1974
ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ - 1977
դոցենտ - 1984
պռոֆեսոր - 1989
Մարտական ծառայության մեդալ
Կարմիր աստղի շքանշան
Հայրենական մեծ պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշան

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 625)։

[_929db794fff148d7-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 http://armradioarchive.am/ar/omrUZi2

[2] Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989 թ., 392 էջ:

[1]

[2]