Հակադարձ ֆունկցիա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Հակադարձ ֆունկցիա, օրենք, որը հակադարձում է տրված ֆունկցիայով արտահայտված կախվածությունը։ Այսպես, եթե -ը տրված ֆունկցիան է, ապա փոփոխականը, դիտարկված որպես փոփոխականի ֆունկցիա՝ կլինի -ի հակադարձ ֆունկցիան, ընդ որում, որոշման տիրույթը իր հակադարձ ֆունկցիայի փոփոխման տիրույթն է և հակառակը։ Օրինակ, և ֆունկցիաների հակադարձ ֆունկցիաներն են, համապատասխանաբար, և ֆունկցիաները։ Եթե -ի հակադարձ ֆունկցիան է, ապա նաև -ի հակադարձ ֆունկցիան է, այս իմաստով դրանք կոչվում են փոխհակադարձ ֆունկցիաներ։ Վերջիններիս գրաֆիկները սիմետրիկ են ուղղի նկատմամբ։ Տրված ֆունկցիայի հակադարձը միշտ չէ, որ գոյություն ունի։ Անընդհատ ֆունկցիայի համար հակադարձ ֆունկցիայի գոյության պայմանը տրված ֆունկցիայի խիստ մոնոտոն լինելն է։ Այսպիսով, եթե մոնոտոն, անընդհատ ֆունկցիայի հակադարձ ֆունկցիան նշանակենք , ապա ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 58