Կազմորի (լատին․՝ Nárdus), փայլասենի, փշախոտ, դաշտավլուկազգիների (հացազգիներ) ընտանիքի բազմամյա խոտաբույսերի ցեղ։ Հայտնի է 1 տեսակ՝ կազմորի ցցված (N. stricta)։
ՀՀ-ում տարածված է բարձրլեռնային գոտիների (2300-3500 մ բարձրություններում) մարգագետիններում և մարգագետնատափաստաններում։ Չարորակ մոլախոտ է։ Աճում է թթու, աղքատ, մոխրակերպ հողերում։
Կարճ, սողացող կոճղարմատով բույս է, առաջացնում է գորշ կանաչավուն խիտ ճիմ։ Ցողունն ուղիղ է, կոշտ և մերկ՝ առանց հանգույցների, բարձրանում է՝ 10-30 սմ։ Տերևներն արմատամերձ են, բարակ, սուր, կոշտ։ Ծաղկաբույլը միակողմանի, նոսր, միածաղիկ հասկիկներով հասկ է։ Ծաղկում է հուլիսի վերջին։ Պտուղը եռանիստ կեղծ հատիկ է։
Արագ աճի շնորհիվ մարգագետիններում ճնշում է արժեքավոր խոտաբույսերի աճը։ Նպաստում է մարգագետինների ճմակալմանը, ամրացնում ավազուտները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված էՀայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
