Լևոն Աբրահամյան (ազգագրագետ)

Լևոն Աբրահամյան
Ծնվել է	փետրվարի 1, 1947 (77 տարեկան); Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Մասնագիտություն	պատմաբան և ազգագրագետ
Հաստատություն(ներ)	Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ, Երևանի պետական համալսարան և Երևանի պետական համալսարան
Անդամակցություն	ՀՀ ԳԱԱ
Ալմա մատեր	ԵՊՀ ֆիզիկայի ֆակուլտետ (1970) և Միկլուխո-Մակլայի անվան ազգագրության և մարդաբանության ինստիտուտ (1978)
Գիտական աստիճան	պատմական գիտությունների թեկնածու (1979)
Տիրապետում է լեզուներին	հայերեն
Պարգևներ	Հայաստանի Հանրապետության մշակույթի վաստակավոր գործիչ

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Լևոն Աբրահամյան (այլ կիրառումներ)

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աբրահամյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Լևոն Հմայակի Աբրահամյան (փետրվարի 1, 1947(1947-02-01), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ազգագրագետ, պատմաբան, պատմական գիտությունների թեկնածու (1979), ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ (2006), Հայաստանի մշակույթի վաստակավոր գործիչ (2009)^[1], 2018 թվականի նոյեմբերից Մատենադարանի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ^[2]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1965 թվականին ավարտել է Երևանի թիվ 55 միջնակարգ դպրոցը^[3]։ 1970 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի ֆիզիկայի ֆակուլտետը, 1978 թվականին՝ ԽՍՀՄ ԳԱ Ազգագրության ինստիտուտի (Մոսկվա) ասպիրանտուրան։ 1978 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն՝ Ավստրալիայի և Օվկիանիայի բնիկների մշակույթի վերաբերյալ և աշխատանքի անցել հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտում։

1970-1972 թվականներին եղել է ԵՊՀ մոլեկուլյար կենսաֆիզիկայի ամբիոնի ասիստենտ, 1973-1974 թվականներին՝ Երևանի բժիշկների կատարելագործման պետական ինստիտուտի փիլիսոփայության ամբիոնի ավագ լաբորանտ։ 1978 թվականից աշխատում է Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտում, 1978-1988 թվականներին՝ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի կրտսեր գիտաշխատող, 1988 թվականից՝ ավագ գիտաշխատող։ 2005 թվականից՝ արդիականության ազգաբանության բաժնի վարիչ^[4]։

1990 թվականից դասախոսում է Երևանի պետական համալսարանում, ինչպես նաև ԱՄՆ-ի Պիտսբուրգի (1994), Կալիֆոռնիայի Բերկլիի (1997) և Կոլումբիայի (2001) համալսարաններում։ 2005 թվականից ղեկավարել է ՀՀ ԳԱԱ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի արդիականության ազգաբանության բաժինը^[3]։

Հեղինակ է շուրջ 170 աշխատությունների^[3]։ Աշխատությունները վերաբերում են հայոց ավանդական և ժամանակակից ազգագրությանը, հայոց ինքնության խնդիրներին, հայոց և համեմատական առասպելաբանությանը, արվեստաբանության, արխաիկ մշակույթների և արդի ազգաբանության ասպարեզներին, նախնադարյան և ժամանակակից տոնածիսական համակարգին, Ավստրալիայի և Օվկիանիայի բնիկների մշակույթին, ազգաբանական մտքի պատմությանը^[5]^[6]^[7]։

Նրա ղեկավարությամբ պաշտպանվել է թեկնածուական 3 ատենախոսություն^[3]։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Первобытный праздник и мифология, Е., 1983.
Беседы у дерева, М., 2005.
Armenian Identity in a Changing World, Costa Mesa, 2006.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Հայաստանի Հանրապետության պատվավոր կոչումներ շնորհելու մասին։
↑ «Մատենադարանի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ է նշանակվել մշակութաբան, ազգագրագետ Լևոն Աբրահամյանը».
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Կենսագրական հանրագիտարան, Ե., ԵՊՀ հրատ., 2009, էջ 54։
↑ Լևոն Աբրահամյան - Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
↑ Լևոն Աբրահամյան, ՀՀ ԳԱԱ Թղթակից անդամներ
↑ «ԵՊՀ, Լևոն Հմայակի Աբրահամյան». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լևոն Աբրահամյան (ազգագրագետ)» հոդվածին։

[1] Հայաստանի Հանրապետության պատվավոր կոչումներ շնորհելու մասին։

[2] «Մատենադարանի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ է նշանակվել մշակութաբան, ազգագրագետ Լևոն Աբրահամյանը».

[ԿՀ-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Կենսագրական հանրագիտարան, Ե., ԵՊՀ հրատ., 2009, էջ 54։

[4] Լևոն Աբրահամյան - Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ

[5] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.

[6] Լևոն Աբրահամյան, ՀՀ ԳԱԱ Թղթակից անդամներ

[7] «ԵՊՀ, Լևոն Հմայակի Աբրահամյան». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]