Լուսիկ Ագուլեցի

Լուսիկ Ագուլեցի
Ի ծնե	Լուսիկ Ժորիկի Հարությունյան
Ծնվել է	մայիսի 31, 1946
Ծննդավայր	Վերին Ագուլիս, Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետություն
Վախճանվել է	հուլիսի 13, 2018 (72 տարեկան)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստական ուսումնարան (1967)
Մասնագիտություն	նկարչուհի և ազգագրագետ
Պարգևներ	և Հայաստանի Հանրապետության մշակույթի վաստակավոր գործիչ
Անդամակցություն	Հայաստանի նկարիչների միություն
Ամուսին	Յուրի Սամվելյան
	Lusik Aguletsi Վիքիպահեստում

Լուսիկ Ագուլեցի (Լուսիկ Ժորժիկի Սամվելյան, մայիսի 31, 1946(1946-05-31), Վերին Ագուլիս, Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետություն - հուլիսի 13, 2018(2018-07-13)^[1]), հայ նկարչուհի, ազգագրագետ, ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (2014)։

Քանդակագործ Յուրի Սամվելյանի կինն է։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուսիկ Ագուլեցին ծնվել է 1946 թվականի մայիսի 31-ին՝ Նախիջևանի Վերին Ագուլիս գյուղաքաղաքում, 1919 թվականին թուրք-ադրբեջանցիների կողմից իրագործված Ագուլիսի եղեռնից հետո այնտեղ բնակվող վերջին հայերի՝ Հարությունյանների ընտանիքում։ 1953 թվականին ընտանիքով տեղափոխվել են Երևան։ 1963-1967 թվականներին սովորել է Երևանի Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանում։ 1966 թվականին՝ ուսումնառության տարիներին արժանացել է «Ավանգարդ» թերթի հատուկ մրցանակի։ 1974 թվականից Հայաստանի նկարիչների միության անդամ է^[2]։

Լուսիկ Ագուլեցու կտավները գտնվում են Հայաստանի և արտերկրի թանգարաններում, մասնավոր հավաքածուներում։

Ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1968 թվականից մասնակցել է հանրապետական տարբեր ցուցահանդեսների Հայաստանում և արտերկրում։

Անհատական ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1996 թվականին Հայաստանի ազգային պատկերասրահ
1997 թվականին Ստեփանակերտ
1997 թվականին «Մկրտչյան» ցուցասրահ
1999 թվականին Հունաստան, Սալոնիկ

Խմբակային ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1977 թվականին Փարիզ
1977 թվականին ԱՄՆ
1978 թվականին Գերմանիա
1981 թվականին Իրաք
1983 թվականին Լոս Անջելես, Դեթրոյթ, Տորոնտո, Մոնրեալ
1985 թվականին Մոսկվա
1986 թվականին Ճապոնիա
1987 թվականին Հունաստան
1987 թվականին Իջևան
1989 թվականին «Հայ արվեստագետները «Հայաստան» հիմնադրամին», Հայաստանի ազգային պատկերասրահ
1994 թվականին Բելգիա, Նորմանդիա, Ֆրանսիա
1995, 1997 թվականներին Սիմպոզիում Արցախում
1998 թվականին «Ժամանակակից արվեստը 21-րդ դարի շեմին»
2003 թվականին Մինսկ, ցուցահանդես նվիրված Հայաստանի անկախության տոնին
2003 թվականին «Հայաստան-Սփյուռք» համաժողովին նվիրված ցուցահանդես

Պարգևներ, մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1967 թվականին Մրցանակ Անդրկովկասյան ցուցահանդեսում
1968 թվականին Կին նկարիչների ցուցահանդեսի առաջին մրցանակ
1975 թվականին Մոսկվայի համամիութենական ցուցահանդեսի Գեղարվեստի ակադեմիայի մրցանակ
ՀՀ մշակույթի նախարարության պատվոգիր
Երևանի քաղաքապետարանի պատվոգիր
2003 թվականին Մեսրոպ Մաշտոցի անվան մշակույթի կենտրոնի կողմից համամարդկային արժեքները պապհանելու համար մրցանակ
2010 թվականին Մովսես Խորենացու մեդալ^[3]
2011 թվականին «Գրքարվեստ» հանրապետական չորրորդ մրցանակաբաշխությանը Լուսիկ Ագուլեցու «Անցյալի մասունքներ» գիրքն արժանացել է գլխավոր մրցանակի, ստացել է նաև ԱՊՀ երկրների «Գրքարվեստ» միջազգային մրցանակաբաշխության «Արվեստի գիրք» անվանակարգում առաջին մրցանակ
2014 թվականին ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ^[4]
2014 թվականին Երևանի քաղաքապետի ոսկե մեդալ

Լուսիկ Ագուլեցի տուն-թանգարան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երևանի Մուրացան փողոցի 79 տունը, որտեղ շուրջ 45 տարի ապրել և ստեղծագործել է Լուսիկ Ագուլեցին, ընտանիքի անդամների նախաձեռնությամբ վերածվելու է տուն-թանգարանի, որտեղ կազմակերպվում են ժողովրդական համերգներ, նկարչության, պարի և վարպետության դասեր։ Թանգարանին կից գործում է «Ագուլեցի արտ-սրճարան»-ը, որտեղ ներկայացված է հայկական ավանդական խոհանոցը՝ ագուլիսյան ուտեստներով^[5]^[6]։

Մեջբերումներ Լուսիկ Ագուլեցուց[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նկարչությունն ինձ օգնեց ծավալվելու մշակույթի տարբեր ճյուղերում, տեսնելու, ընկալելու և գնահատելու այն արժեքները, որոնք ստեղծել է մեր ժողովուրդը, ուստի ուսումնասիրում եմ ժողովրդական մշակույթը, հատկապես ազգային տոները, ծեսերը, տարազները։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուսիկ Ագուլեցի «Անցյալի մասունքներ», Երևան, 2010։
Լուսիկ Ագուլեցի «Յուրի Սամվելյան», Երևան, 2012։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուսիկ Ագուլեցի-Սամվելյան, Երևան, 2004, 90 էջ։
Նազիկ Արմենակյան, Հայոց տոնածիսական մշակույթն ըստ գեղանկարչուհի Լուսիկ Ագուլեցու ստեղծագործությունների, Երևան, 2015, 408 էջ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Կյանքից հեռացել է ազգագրագետ Լուսիկ Ագուլեցին
↑ A1+ Vernissage, Սամվելյան Լուսիկ Ագուլեցի
↑ Հայաստանի Հանրապետության շքանշանով և մեդալով պարգևատրելու մասին
↑ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՏՎԱՎՈՐ ԿՈՉՈՒՄՆԵՐ ՇՆՈՐՀԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
↑ «Ապրիլի 6-ից կբացվի Լուսիկ Ագուլեցի տուն-թանգարանը, որին կից կգործի «Ագուլեցի արտ-սրճարան»-ը». Armtimes.com. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 26-ին.
↑ «Լուսիկ Ագուլեցու բնակարանը կդառնա տուն-թանգարան». Azat TV. 2019 թ․ ապրիլի 6. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 26-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լուսիկ Ագուլեցի» հոդվածին։

[_4df6f2dea05e0474-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Կյանքից հեռացել է ազգագրագետ Լուսիկ Ագուլեցին

[2] A1+ Vernissage, Սամվելյան Լուսիկ Ագուլեցի

[3] Հայաստանի Հանրապետության շքանշանով և մեդալով պարգևատրելու մասին

[4] ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՏՎԱՎՈՐ ԿՈՉՈՒՄՆԵՐ ՇՆՈՐՀԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

[5] «Ապրիլի 6-ից կբացվի Լուսիկ Ագուլեցի տուն-թանգարանը, որին կից կգործի «Ագուլեցի արտ-սրճարան»-ը». Armtimes.com. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 26-ին.

[6] «Լուսիկ Ագուլեցու բնակարանը կդառնա տուն-թանգարան». Azat TV. 2019 թ․ ապրիլի 6. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 26-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]