1926 թվականին Կոմինտերնի գործկոմում եղել է ԻԿԿ ներկայացուցիչը։ Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ (1936-1939 թթ.) եղել է ինտերնացիոնալ բրիգադների գլխավոր տեսուչը (Գալլո անվան տակ), Իսպանական Հանրապետության պարտությունից հետո անցել է Ֆրանսիա, որտեղ ներկալվել է (1941 թվականին ֆրանսիական իշխանությունները Լոնգոին հանձնել են Իտալիայի ֆաշիստական կառավարությանը)։
Մինչև ֆաշիստական ռեժիմի անկումը (1943 թ.) գտնվել է բանտում և աքսորում։ 1943-1945 թվականներին եղել է իտալիական պարտիզանական շարժման ղեկավարներից մեկը, գարիբալդիական բրիգադների գլխավոր հրամանատարը։ 1946 թվականին ընտրվել է ԻԿԿ ԿԿ գլխավոր քարտուղարի տեղակալ, 1964 թվականին՝ գլխավոր քարտուղար, 1972 թվականին՝ ԻԿԿ նախագահ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 657)։