Լոուրիի եղանակ
Լոուրիի եղանակ, լուծույթներում սպիտակուցների քանակական որոշման կալորիմետրիկ եղանակ։ Առաջարկվել է Լոուրիի կողմից 1951[1] թվականին։ Համարվում է ամենաշատ հղված գիտական հոդվածը աշխարհում (2004 թվականի հունվարի դրությամբ այն հղվել է ավելի քան 275000 անգամ)[2]։
Էությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնային միջավայրում Cu+2 իոնները կոմպլեքս են առաջացնում պեպտիդային կապերի հետ և վերականգնվում են մինչև Cu+։ Միավալենտ պղնձի իոնները փոխազդում են Ֆոլինի ռեակտիվի հետ (ֆոսֆոմոլիբդենային թթու ֆենոլի հետ), և առաջանում է ոչ կայուն կոմպլեքս, որն անցնում է մոլիբդենային կապույտի (λmax=750 նմ)։ Այս եղանակը շատ զգայուն է, սպիտակուցի զգայունությունը՝ 10-100 մկգ/մլ։
Սպիտակուցների հայտնաբերման այլ մեթոդներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]