Թիոկարբոնաթթուներ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մոնոթիոկարբոնաթթուների թիոնային ձև

Թիոկարբոնաթթուներ, օրգանական միացություններ, որոնք հանդիսանում են կարբոնաթթուների ածանցյալները, որոնցում մեկ կամ երկու թթվածնի ատոմները տեղակալված են երկվալենտ ծծմբի ատոմով։ Մոնոթիոկարբոնաթթուների քիմիական բանաձևն է RC(=O)SH (թիոլային ձև) կամ RC(=S)OH (թիոնային ձև), իսկ դիթիոկարբոնաթթուների քիմիական բանաձևն է RC(=S)SH[1]։

Կառուցվածք և հատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մոնոթիոկարբոնաթթուները իրենցից ներկայացնում են դեղնավուն հեղուկ նյութեր, որոնք ունեն ուժեղ տհաճ հոտ։ Ցածր կարգի ներկայացուցիչների եռման ջերմաստիճանը կազմում է մոտավորապես 50 °C, իսկ բարձր կարգի ներակայացուցիչներինը՝ 100 °C։ Մոնոթիոկարբոնաթթուները գոյություն ունեն երկու տաուտոմեր ձևերի տեսքով՝ R-CO-SH (թիոլային) և R-CS-OH (թիոնային, հիմնականում գերակշռում է թիոլային ձևը)։ Ջրածնային կապերի ավելի փոքր էներգիայի հաշվին թիոկարբոնաթթուների եռման ջերմաստիճանը ավելի փոքր է, քան համապատասխան կարբոնաթթուներինը։

Ցածր կարգի դիթիոկարբոնաթթուները իրենցից ներկայացնում են անտանելի հոտով դեղնակարմրավուն հեղուկներ։ Նրանք օդում հեշտ օքսիդանում են առաջացնելով բիս-(թիոացիլ) դիսուլֆիդներ RC(S)S-SС(S)R։

Քիմիական հատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Հիդրոլիզ՝ СH3COSH+H2O=CH3COOH+H2S
  2. Թիոկարբոնաթթուները ենթարկվում են ալկիլացման և ացիլացման
  3. Թիոկարբոնաթթուները միանում են ալկեններին և ալկիններին առաջացնելով թիոեթերներ։
  4. Թիոկարբոնաթթուները փոխազդում են ալդեհիդների հետ առաջացնելով դիթիոացետալներ։

Ստացում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թիոկարբոնաթթուների ստացման հիմնական մեթոդը կայանում է ծծմբաածխածնի (CS2) կամ ածխածնի սուլֆօքսիդի (COS) և Գրինյարի ռեակտիվի կամ CH-թթուների փոխազդեցությունը։

RMgX + X=C=S RC(=X)S-
X = S (դիթիոկարբոնաթթուներ), X = O (մոնոթիոկարբոնաթթուներ)

Թիոկարբոնաթթուների ստացման այլ եղանակ է հանդիսանում կարբոնաթթուների փոխազդեցությունը ֆոսֆորի պենտասուլֆիդի հետ, որի հետևանքով նախ առաջանում է մոնոթիոկարբոնաթթու, որը հետագայում վերածվում է դիթիոկարբոնաթթվի։

RCOOH + P2S5 RC(=O)SH
RC(=O)SH + P2S5 RC(=S)SH

Դիթիոկարբոնաթթուներ հնարավոր է ստանալ հիմնային միջավայրում տրիհալոգենմեթիլային միացությունների և հիդրոսուլֆիդների փոխազդեցությունից։

R-CCl3 + KSH RC(=S)S-
R = H, Ph

Մոնոթիոկարբոնաթթուներ և նրանց էսթերները հնարավոր է ստանալ ծծմբաջրածնի, կարբոնաթթուների անհիդրիդների թիոլների կամ կետենների ացիլացումից։

RCOCl + H2S RC(=O)SH HСl
R2C=C=O + RSH R2CHC(=O)SR

Կիրառություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թիոկարբոնաթթուներից ամենամեծ կիրառությունն ունեն թիոամիդները (RC(=S)NH2)։ Նրանք լայնորեն կիրառվում են հետերոցիկլիկ միացությունների սինթեզում, մասնավորապես, ըստ Հանչի α-հալոգենկարբոնիլային միացություններից թիազոլների սինթեզում։

Իզոնիկոտինաթթվի α-ալկիլտեղակալված թիոամիդները հանդիսանում են հակատուբերկուլոզային միացություններ (էթիոնամիդ, պրոտիոնամիդ)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]