Էմանուել Կազակևիչ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էմանուել Կազակևիչ
Ծնվել էփետրվարի 11 (24), 1913[1]
ԾննդավայրԿրեմենչուգ, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[2][1]
Վախճանվել էսեպտեմբերի 22, 1962(1962-09-22)[2][1][3] (49 տարեկան)
Վախճանի վայրՄոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2][1]
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
Մասնագիտությունգրող, բանաստեղծ, սցենարիստ և թարգմանիչ
Լեզուռուսերեն և իդիշ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն[1] և  ԽՍՀՄ[1]
Ժանրերվեպ, վիպակ և պատմվածք
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ
Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան «Խիզախության համար» մեդալ (ԽՍՀՄ) «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «Բեռլինի գրավման համար» մեդալ «Վարշավայի ազատագրման համար» մեդալ
և Ստալինյան մրցանակ

Էմանուել Գենրիխովիչ Կազակևիչ (ռուս.՝ Эммануил Генрихович Казакевич, փետրվարի 11 (24), 1913[1], Կրեմենչուգ, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[2][1] - սեպտեմբերի 22, 1962(1962-09-22)[2][1][3], Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2][1]), ռուս խորհրդային գրող, ԽՄԿԿ անդամ 1944 թվականից։

Ստեղծագործական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կազակևիչի արձակի հիմնական թեման Հայրենական մեծ պատերազմն է։ «Աստղ» (1947, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ 1948, հայերեն հրատ. 1949) վիպակը խորհրդային հետախույզների հերոսության մասին է։ «Երկուսը տափաստանում» (1948) վիպակում արծարծվել են պարտքի, հանցանքին, կամքի ազատության խնդիրներ։ Գրել է նաև «Գարունը Օդերի ափին» (1949, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ 1950, հայերեն հրատարակություն, 1951), «Հրապարակի տունը» (1956) վեպերը։ «Կապույտ տետր» (1961) վիպակում կերտել է Վլադիմիր Լենինի կերպարը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • А. Г. Бочаров. Эммануил Казакевич։ очерк творчества. Москва։ Советский писатель, 1965.
  • А. Г. Бочаров. Эммануил Казакевич. Москва։ Советская Россия, 1967.
  • А. Г. Бочаров. Слово о победителях։ военная проза Эм. Казакевича. Москва։ Художественная литература, 1970.
  • И. Г. Тельман. Генерал и поэт։ документальная повесть о Э. Г. Казакевиче и З. П. Выдригане. Киев։ Радянский письменник, 1971.
  • Воспоминания о Э. Г. Казакевиче. Составители Г. О. Казакевич, Б. С. Рубен. Москва։ Советский писатель, 1979 и 1984.
  • Эммануил Казакевич։ по страницам незабытого наследия. Под редакцией проф. П. Н. Толстогузова. Биробиджан։ ПГУ им. Шолом-Алейхема, 2013.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 154