1917 թվականին ավարտել է Թիֆլիսի 6-րդ արական գիմնազիան։ 1919 թվականին ընդունվել է Թիֆլիսի համալսարանի պատմա-բանասիրական ֆակուլտետը, սակայն այն չի ավարտել։ Հայաստանում խորհրդային կարգերի հաստատումից հետո զբաղեցրել է տարբեր պաշտոններ։ 1927-1928 թթ. եղել է Հայաստանի գերագույն դատարանի նախագահ։ 1932 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտը։ Եղել է Հայաստանի լուսավորության նախարար, 1935-1936 թթ.` Ուկրաինայի Կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտի տնօրեն, այնուհետև՝ Ուկրաինայի Կուսակցության Կենտրոնական կոմիտեի մշակույթի և պրոպագանդայի բաժնի վարիչ։ 1932-1934 թվականներին Երևանի պետական համալսարանի իրավա-տնտեսագիտական ֆակուլտետում դասախոսել է իրավաբանական առարկաներ։
Համահեղինակ է ռուսերենով լույս տեսած «ԽՍՀՄ քրեական իրավունք» գրքի։ Նահատակվել է 1936 թվականին 38 տարեկանում[2][3][4]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 493)։