եւ
(Վերահղված է Եվից)
| Եվ, և | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | Կցագիր և Հայկական այբուբենի տառ |
| Մեծատառ | Եվ |
| Փոքրատառ | և |
| Մասն է | Հայոց գրեր |
| Այբուբեն(ներ) | Հայերեն այբուբեն |
| Տեղը այբուբենում | 37-րդ |
| Կազմված է | Ե և Ւ |
| Հայերենի այբուբեն | ||
|---|---|---|
| Ա ա | Ծ ծ | Ջ ջ |
| Բ բ | Կ կ | Ռ ռ |
| Գ գ | Հ հ | Ս ս |
| Դ դ | Ձ ձ | Վ վ |
| Ե ե | Ղ ղ | Տ տ |
| Զ զ | Ճ ճ | Ր ր |
| Է է | Մ մ | Ց ց |
| Ը ը | Յ յ | Ւ ւ |
| Թ թ | Ն ն | Փ փ |
| Ժ ժ | Շ շ | Ք ք |
| Ի ի | Ո ո | և |
| Լ լ | Չ չ | Օ օ |
| Խ խ | Պ պ | Ֆ ֆ |
և, ժամանակակից հայկական այբուբենի 37-րդ տառը։ Հայոց այբուբեն է ներմուծվել միջնադարում ե-ի ու ւ-ի համադրումով, որպես կցագիր այնուհետև սկսել է հանդես գալ որպես մեկ ամբողջություն։ Խորհրդային վերափոխումներից հետո, ստացել է առանձին տառի կարգավիճակ։ Մեծատառ գրվում է «Եվ», «Եւ» և «ԵՎ», «ԵՒ» եթե բառն ամբողջությամբ մեծատառ է գրված[1][2][3][4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- ↑ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- ↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- ↑ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- և (ԵՎ, եւ) տառի ուղղագրության կանոններ վիքիգրքերում
|
Ընթերցե՛ք «եւ» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։ |