Դեսանկա Մաքսիմովիչ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դեսանկա Մաքսիմովիչ
սերբ.՝ Десанка Максимовић
Ծնվել էմայիսի 16, 1898(1898-05-16)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԴիվցի, Սերբիայի թագավորություն
Վախճանվել էփետրվարի 11, 1993(1993-02-11)[2][3][4][…] (94 տարեկան)
Վախճանի վայրԲելգրադ, Հարավսլավիայի Դաշնային Հանրապետություն
Մասնագիտությունպրոֆեսոր, բանաստեղծուհի, գրող, մանկագիր, ուսուցչուհի և թարգմանչուհի
Քաղաքացիություն Սերբիայի թագավորություն,  Հարավսլավիայի Թագավորություն,  ՀՍՖՀ և  Հարավսլավիայի Դաշնային Հանրապետություն
ԿրթությունԲելգրադի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետ, Valjevo Gymnasium? և Բելգրադի համալսարան
ԱնդամակցությունՍերբական գիտությունների և արվեստների ակադեմիա, Սլովենական գիտությունների և արվեստների ակադեմիա և Սերբիայի գրողների միություն
Պարգևներ
 Desanka Maksimović Վիքիպահեստում

Դեսանկա Մաքսիմովիչ (Десанка Максимовић, մայիսի 16, 1898(1898-05-16)[1][2][3][…], Դիվցի, Սերբիայի թագավորություն - փետրվարի 11, 1993(1993-02-11)[2][3][4][…], Բելգրադ, Հարավսլավիայի Դաշնային Հանրապետություն), սերբ բանաստեղծուհի, պրոֆեսոր, Սերբական գիտությունների և արվեստների ակադեմիայի անդամ (1959)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Սերբիաի Ռաբրովիցա գյուղում։ Ավարտել է Բելգրադի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետը (1924)։ Տպագրվել է 1920 թվականից։ Աշխատել է դպրոցներում, իմանալով նացիստների հակամարդկային արարքների մասին, գրել է իր նշանավոր «Արյունոտ հեքիաթը», հանդես է եկել որպես մարդկանց իրավունքների պաշտպան։

Այցելել է Հայաստան, հանդես եկել Հայաստանին և Արարատին նվիրված բանաստեղծություններով և ուղեգրություններով, ջերմ կապերի մեջ եղել Սիլվա Կապուտիկյանի, Մետաքսեի հետ։

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]