Ուշադրություն։ Այս հոդվածը կարող է պարունակել անձնական տեսություններ, վարկածներ կամ կարծիքներ։ Հոդվածից պետք է հեռացնել բոլոր այն պնդումները, որոնք հիմնված չեն վստահելի աղբյուրների վրա։ Մանրամասների համար տես քննարկման էջը։
Գոնկուր եղբայրների կարիերան որպես գրողներ սկսվեց արձակուրդների հասարակ նկարագրությունից։ Ապա նրանք սկսեցին հրապարակել ուսումնասիրություններ 19-րդ դարի ֆրանսիական արվեստի վերաբերյալ։ Նրանց ամենանշանավոր ստեղծագործությունը «Ժերմենի Լասերտե» վեպն է, որտեղ ներկայացվում է մի ֆրանսուհի աղախնի ողբերգությունը։
Hutter, Manfred: Phantasie und Realismus in den Schriften der Goncourt. Inaugural-Dissertation ohne Verlagsangabe, Frankfurt a.M. 1959
Nonnenmacher, Kai, ›Nous aurions bien voulu écrire un roman à deux‹: Thomas et Heinrich Mann, lecteurs des Goncourt. Cahiers Edmond & Jules de Goncourt: publication annuelle de la Société des Amis des Frères Goncourt 8, 2001, S. 204-213.
Nonnenmacher, Kai, ›Alors, il entre dans l’artiste une économie… la magnifique avarice bourgeoise de l’art!‹ Kunstökonomien des Sammlers bei Edmond und Jules de Goncourt. In: Grenzgänge 12 (23: Grenzen des Ökonomischen (Hg. Nonnenmacher, K./Blaschke, B.)), 2005, S. 43-68.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 157)։