Միջին մեծության այս գյուղը տափարակ վայրում տեղադրված լինելու հանգամանքով կոչվել է Դաշտ կամ Դաշտի գյուղ։ Դաշտի բնակչությունը 1605 թվականին տարածաշրջանի այլ գյուղերի և քաղաքների հետ նույնպես բռնագաղթի ենթարկվեց։ Դաշտի տարածքը բավականին լավ է մշակվել և կանաչազարդ ու վարդերով պատված լինելու հետևանքով անվանվել է նաև Վարդուտ կամ Վարդուտի գյուղ։ Այս անվանումն էլ 19-րդ դարի կեսերից հետո, թարգմանվելով թուրքերենի, դարձել է Գուլիստան։
1881 թվականին հողային աշխատանքների կատարման ժամանակ այստեղ երևացել են Դաշտի եկեղեցու և այլ շինությունների հետքերը[2]։
Ծնունդով այստեղից Դաշտից էր 17-րդ դարի հեղինակ Ստեփանոս Դաշտեցին, որը մի շարք պատմական ու կրոնական աշխատությունների, բանաստեղծությունների ու հանելուկների հեղինակ է։ Իր բանաստեղծություններից մեկում Դաշտեցին հայրենի ծննդավայրի մասին նշել է[3].
Է անունն իմ Ստեփանոս,
Որ է Դաշտէն եղէ սերեալ,
Թէպէտ հաւն իմ տեղափոխմամբ
Ի յԱսպահան եղև տարեալ
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գյուլիստան (այլ կիրառումներ)
Ադրբեջան
