Բլագոդարնոյե
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Բլագոդարնոյե (այլ կիրառումներ)
| Գյուղ | |||
|---|---|---|---|
| Բլագոդարնոյե | |||
 | |||
| Երկիր |  Հայաստան | ||
| Մարզ | Լոռու մարզ | ||
| Համայնք | Տաշիր համայնք[1] | ||
| Հիմնադրված է | 1907-1908 թ. | ||
| Մակերես | 11.77 կմ² | ||
| ԲԾՄ | 1615 մ | ||
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | ||
| Բնակչություն | 227[2] մարդ (2011) | ||
| Ազգային կազմ | Հայեր, Ռուսներ | ||
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
| Տեղաբնականուն | բլագոդարնոյեցի | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| Պաշտոնական կայք | lori.mtad.am/about-communities/487/ (հայ.) | ||
| |||
Բլագոդարնոյե, գյուղ Հայաստանի Լոռու մարզի Տաշիր համայնքում[1]։
Գտնվում է Սևաբերդ գետակի ձախ ափին, Տաշիր քաղաքից մոտ 9 կմ հարավ-արևմուտք, մարզկենտրոնից 60 կմ հյուսիս-արևմուտք։ 2017 թվականից մտնում է Տաշիր համայնքի կազմի մեջ։
Գյուղը հիմնադրվել է 1907-1908 թվականներին Կիրիլ ազգանունով մոլոկանի կողմից և անվանվել Կիրիլովկա։ Հետագայում գյուղը վերանվանվել է Բլագոդարնոյե։
Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կլիման բարեխառն է, ձմեռը՝ երկարատև ու ցրտաշունչ, ամառը՝ զով։
-
Բլագոդարնոյե գյուղի ձմեռը -
Բլագոդարնոյե գյուղի ամառը
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների՝ Բլագոդարնոյեի մշտական բնակչությունը կազմել է 227, առկա բնակչությունը՝ 207 մարդ[2]։ Նախկինում եղել է ամբողջությամբ ռուսաբնակ գյուղ[3], ժամանակի ընթացքում հաստատվել են նաև հայեր, որոնք 1989 թվականի դրությամբ կազմել են բնակչության երեք քառորդը[4]։
Բլագոդարնոյեի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում՝ ստորև[5].
| Տարի | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 317 | 271 | 257 | 266 | 328 | 276[4] | 243 | 227[2] |
Գյուղատնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղատնտեսության համար օգտագործում են 1027 հա հողերը, որից վարելահողեր՝ 147,7 հա, խոտհարքեր՝ 491,3 հա, արոտավայրեր՝ 349,7 հա։ Բնակիչների հիմնական զբաղվածությունը անասնապահությունն է։ Զբաղվում են նաև մեղվաբուծությամբ։
Պանրագործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բլագոդարնոյե գյուղը հայտնի է իր Ալպյան մարգագետիններով։ Համայնքի արոտավայրերում աճում են բազմաթիվ անուշահոտ ծաղիկներ, որի շնորհիվ գյուղն ունի յուրահատուկ պանրատեսակներ ու համեր։
Առավել հայտնի է «Ճիլ» կամ «Չեչիլ» պանրի տեսակը։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղի մոտակայքում գտնվում է մ.թ.ա. II-I հազարամյակների ամրոցի ավերակներ։
Հասարակական կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2013 թ.-ի դրությամբ գյուղն ունի հիմնական դպրոց, բուժկետ և կապի հանգույց[6]։
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 2001 թվականի Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները, Հայաստանի վիճակագրական կոմիտե
- https://www.youtube.com/watch?v=_QZY_c0UzKk
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Տեղեկություններ Տաշիր համայնքի մասին Լոռու մարզի մարզպետարանի կայքում, (արխիվացված 05․07․2023 թվական)։
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
- ↑ Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»
- ↑ 4,0 4,1 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 5 [-] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 2001, էջ 597 — 916 էջ։
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 47» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2013 Նոյեմբերի 15-ին.
- ↑ «Ագարակ». Վերցված է 2013 Դեկտեմբերի 1-ին.
