Արևի լեզվի տեսություն

Արևի լեզվի տեսություն (թուրքերեն՝ Güneş Dil Teorisi), 1930-ականներին Թուրքիայում զարգացած կեղծ գիտական թուրքական ազգայնական լեզվաբանական վարկած էր, համաձայն որի բոլոր մարդկային լեզուները ծագում են մեկ նախաթյուրքական նախնադարյան լեզվից։

Համաձայն այս տեսության, նախաթյուրքական լեզուն իր ֆոնեմատիկ տվյալներով մոտ էր ներկա թուրքերենին, իսկ մնացած այլ լեզուները ունեն թյուրքական ծագում։ Համաձայն Արևի լեզվի տեսության, Կենտրոնական Ասիայի կռապաշտները ուզում էին ընդգծել արևի ամենակարողությունը և դրա կենսատու ուժը ու դրանից ելնենով իրենց բառապաշարին շնորհել են կապակցված ծիսական իմաստ, որի արդյունքում էլ ծնվել է նախաթյուրքական լեզուն^[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Aytürk, İlker (November 2004). «Turkish Linguists against the West: The Origins of Linguistic Nationalism in Atatürk's Turkey». Middle Eastern Studies. London: Frank Cass & Co (Routledge). 40 (6): 1–25. doi:10.1080/0026320042000282856. ISSN 0026-3206. OCLC 86539631.

Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։
Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։

[1] Aytürk, İlker (November 2004). «Turkish Linguists against the West: The Origins of Linguistic Nationalism in Atatürk's Turkey». Middle Eastern Studies. London: Frank Cass & Co (Routledge). 40 (6): 1–25. doi:10.1080/0026320042000282856. ISSN 0026-3206. OCLC 86539631.

[1]