Արչիլ Սուլակաուրի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արչիլ Սուլակաուրի
վրաց.՝ არჩილ სულაკაური
Ծնվել էփետրվարի 15, 1927(1927-02-15)[1]
ԾննդավայրԹիֆլիս, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էհոկտեմբերի 26, 1997(1997-10-26)[1] (70 տարեկան)
Վախճանի վայրԹբիլիսի, Վրաստան
Մասնագիտությունբանաստեղծ, արձակագիր, սցենարիստ և գրող
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և Վրաստան
ԿրթությունԹբիլիսիի համալսարանի լեզվաբանական ֆակուլտետ
Պարգևներ

Արչիլ Սուլակաուրի (վրացերեն՝ არჩილ სულაკაური, փետրվարի 15, 1927(1927-02-15)[1], Թիֆլիս, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 26, 1997(1997-10-26)[1], Թբիլիսի, Վրաստան), վրացի արձակագիր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1927 թվականին։ 1951 թվականին ավարտել է Թբիլիսիի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ Նրա առաջին պատմվածքը՝ «Ալիքները դեպի ափ են մղվում», տպագրվել է 1957 թվականին։ «Աղավնիները», «Տղան ու շունը», «Ջրհեղեղ» պատմվածքները նկարահանվել են Վրացֆիլմ ստուդիայում, «Ջրհեղեղը» բեմադրվել է Թբիլիսիի Ռուսթավելու անվան ակադեմիական թատրոնում[2]։

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  2. Հայ և վրաց ժամանակակից գրողների պատմվածքներ, Երևան, «Սովետական գրող», 1977, էջ 467։