Արմենուհի Սրապյան

Սրապյան Արմենուհի
Ծնվել է	փետրվարի 18, 1918(1918-02-18)
Ծննդավայր	Երզնկա
Վախճանվել է	հուլիսի 28, 2000(2000-07-28) (82 տարեկան)
Մասնագիտություն	բանասեր, բնագրագետ
Ազգություն	Հայ
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան (1940)
Գիտական աստիճան	բանասիրական գիտությունների դոկտոր
Աշխատավայր	ՀՀ ԳԱԱ գրականության ինստիտուտ
Արմենուհի Սրապյան Վիքիդարանում

Արմենուհի Նիկողոսի Սրապյան (փետրվարի 18, 1918(1918-02-18) - հուլիսի 28, 2000(2000-07-28)), հայ խորհրդային բանասեր, բնագրագետ։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1974)։

Կենսագրություն

Ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը (1940)։ 1943 թվականից աշխատել է ՀԽՍՀ ԳԱ գրականության ինստիտուտում։ Աշխատությունները նվիրված են հայ հին գրականության, միջնադարյան հայ արձակի և պոեզիայի, թարգմանական մատենագրության ու գրական կապերի առանցքային հարցերին։ Կազմել է «Էջեր հայ միջնադարյան գեղարվեստական արձակից» (համահեղինակներ՝ Սուրեն Ավդալբեկյան, Մ․ Մկրտչյան, 1957) ժողովածուն։ Զբաղվել է Հովհաննես (Պլուզ) Երզնկացու և Կոստանդին Երզնկացու կյանքի ու ստեղծագործության քննությամբ («Հովհաննես Երզնկացի», 1958 և «Կոստանդին Երզնկացին և իր տաղերը» [«Կոստանդին Երզնկացու «Տաղեր» գրքում, 1962], գիտահամեմատական բնագրեր և ուսումնասիրություն)։ Լույս են տեսել Արմենուհի Սրապյանի «Հայ միջնադարյան զրույցներ» (1969, ուսումնասիրություն և բնագրեր) և «Պատմութիւն վասն մանկանն և աղջկանն․ Պատմութիւն յաղագս Փահլուլ թագաւորին» (1983, ներածություն, գիտահամեմատական բնագրեր և ծանոթագրություններ) գրքերը։ Կազմել է Ե. Տեր-Մինասյանի կենսամատենագիտությունը (1986)։

Երկեր

• Հայ միջնադարյան զրույցներ։ Հայկական ՍՍՀ ԳԱ Հրատարակչություն, 1969, 413 էջ։
• Հովհաննես Երգնկացի – Պլուզ. կյանքը և գործը. Ե., 1993:

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 11, էջ 164)։

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Արմենուհի Սրապյան» հոդվածին։