Արիստակես Տեր-Սարգսենց
Արիստակես Տեր-Սարգսենց | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 6, 1844 Վան, Վանի էյալեթ, Օսմանյան կայսրություն |
Մահացել է | հունիսի 8, 1896 (52 տարեկան) |
Մասնագիտություն | հասարակական ակտիվիստ և բանահավաք |
Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
Արիստակես Հարությունի Տեր-Սարգսենց (Տևկանց) (փետրվարի 6, 1844, Վան, Վանի էյալեթ, Օսմանյան կայսրություն - հունիսի 8, 1896[1]), հասարակական գործիչ, բանահավաք։
Սեդրակ և Երեմիա Տեր-Սարգսենցների եղբայրը։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սկզբնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում, այնուհետև ավարտել Վարագի ժառանգավորաց վարժարանը։ 1884 թվականին եղել է Նարեկավանքի վանահայրը, 1890 թվականին՝ Տրապիզոնի հայոց հոգևոր առաջնորդը։ 1894 թվականին կարգվել է Վարագավանքի վանահայր։ 1896 թվականի հայկական կոտորածների ժամանակ նրան սպանել են թուրք հրոսակները։ «Նամակներ, երգեր, առածներ, առեղծվածներ․․․» (1875) և «Հայերգ» (1882) ժողովածուներում ամփոփված են հայկական ժողովրդական երգարվեստի գողտրիկ նմուշներ, Ֆրիկի, Քուչակի, Թլկուրանցու, Գրիգորիս Աղթամարցու և այլոց տաղերը, նյութեր ժողովրդական կենցաղի վերաբերյալ։
Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Այցելություն ի Հայաստան, 1878 թ., Հայկական ԽՍՀ ԳԱ Հրատարակչություն, 1985, 136 էջ[2]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «AV Production - Արիստակես Տեր-Սարգսենց». avproduction.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 6-ին.
- ↑ Տեր-Սարգսենց), Արիստակես Տեւկանց (is Արիստակես (1985). Այցելություն ի Հայաստան, 1878 թ. Հայկական ՍՍՀ ԳԱ Հրատարակչություն.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հայկական համառոտ հանրագիտարան, 2003։ Հ. 4:
- Հովակիմյան Բախտիար։ Հայոց ցեղասպանության նահատակ գործիչների ծածկանուններ, 2002, էջ 75։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 685)։ |
|