Աշոտ Ասրյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աշոտ Ասրյան
մարտի 3, 1920(1920-03-03)[1] - հոկտեմբերի 7, 1992(1992-10-07) (72 տարեկան)
ԾննդավայրՎարդաբլուր, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն[1]
Մահվան վայրԿիև, Ուկրաինա
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
ԶորատեսակSoviet tank forces?[1]
Կոչումգնդապետ
Մարտեր/
պատերազմներ
Հայրենական մեծ պատերազմ[1]
ԿրթությունՈւլյանովսկի տանկայի ուսումնարան (1952)
Պարգևներ
Խորհրդային Միության հերոս,
, Լենինի շքանշան, Կարմիր դրոշի շքանշան, «Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան, Կարմիր Աստղի շքանշան, «Մարտական ծառայությունների» մեդալ, Խորհրդային Անդրբևեռային պաշտպանության մեդալ, «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ և «Բեռլինի գրավման համար» մեդալ

Աշոտ Մինասի Ասրյան (մարտի 3, 1920(1920-03-03)[1], Վարդաբլուր, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն[1] - հոկտեմբերի 7, 1992(1992-10-07), Կիև, Ուկրաինա), Խորհրդային Միության հերոս (2. 11. 1944), փոխգնդապետ

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1940 թ.-ից ծառայել է խորհրդային բանակում։ Ավարտել է տանկային դասընթացներ (1943)։ Եղել է տանկային դասակի հրամանատար։ Խորհրդային Միության հերոսի կոչման արժանացել է կարելական Պեչենգա (Պետսամո) քաղաքի ազատագրման ժամանակ ցուցաբերած խիզախության համար։ Հետագայում մասնակցել է Լեհաստանի ազատագրմանը, Բեռլինի ճակատամարտին։ ԽՄԿԿ անդամ 1945 թ.-ից։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Կարմիր դրոշի շքանշան, 1975 թ.,
  • Կարմիր աստղի շքանշան, 1956 թ.
  • Հայրենական պատերազմի 1-ին աստիճանի շքանշան
  • «Մարտական վաստակի համար» մեդալ, 1952 թ.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 596