Ալակոլ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալակոլ
Алакөл

Ալակոլ լճի արբանյակային լուսանկար
46°09′42″ հս․. լ. 81°43′10″ ավ. ե.HGЯO
Կոորդինատներ
Տեղագրություն Կենտրոնական Ասիա
Երկիր Ղազախստան Ղազախստան
Հայելու բացարձակ բարձրությունը 343 մ
Ավազանի մակերեսը 2696 կմ²
Ծավալը 58,56 կմ³
Ջրափնյա գծի երկարությունը 348 կմ
Ամենամեծ խորությունը 54 մ
Միջին խորությունը 22 մ
Վիքիպահեստում

Ալակոլ (ղազ.՝ Алакөл, ալա կոլ բառից, որը թարգմանաբար նշանակում է «վառ, խայտաբղետ լիճ»), դառը-աղի անհոսք լիճ Ղազախստանում, տեղակայված է Բալխաշ-Ալակոլյան գոգավորությունում, որը գտնվում է Ալմաթայի և Արևելա-Ղազախական մարզերի սահմանին[1], Բալխաշ-Ալակոլյան գոգավորության արևելյան հատվածում, Ղազախստանի հարավ-արևելքում։ Լճից հարավ-արևելք գտնվում է Ջունգարական դարպասներ լեռնային անցումը։ Հայտնի է որպես «բուժիչ լիճ»[2]։

Լճի արևմտյան ափին գտնվում է Կոկտումա առողջարանային գյուղը, ղազախա-չինական սահմանից մոտավորապես 80 կմ հեռավորության վրա, իսկ արևելյան ափին՝ Կաբանբայ գյուղը (նախկին անվանումը՝ Ժարբուլակ) արագ զարգացող զբոսաշրջային ենթակառուցվածքով։ Կաբանբայ գյուղից մոտ 15 կմ հեռավորության վրա գտնվում է Բարլիկ-Արասան առողջարանը։ Վերականգնողական վայր է «Դորոժնիկ» տիեզերագնացների համար[2]։

Անվան ծագումնաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լճի անվանումը ղազախերենից թարգմանաբար նշանակում է « վառ, խայտաբղետ լիճ»։ Տարածված է նաև անվանման Ալակուլ ձևը[3]։

12-19-րդ դարերը ընկած ժամանակահատվածում այն ունեցել է մի քանի անվանումներ՝ Տուրգե-Նոր (մոնղ.՝ мост-լիճ բառից), Ալակտագոլ, Ալատենիզ, Ալակտա։

Ջրաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գտնվում է Բալխաշ-Ալակոլյան գոգավորության կիսատափաստանային գոտում, ծովի մակարդակից 343 մ բարձրության վրա[4]։ Ձգվում է արևմուտքից արևելք, մակերեսը (կղզիների հետ միասին) 2696 կմ², երկարությունը՝ 104 կմ, առավելագույն լայնությունը՝ 52 կմ, խորությունը՝ մինչև 54 մ, ջրի ծավալը՝ 58,56 կմ³: Ջրի մակարդակի տարեկան տատանումները կազմում են 1,2 մ։ Սառցակալումը շարունակվում է հունվարից մինչև ապրիլ։ Լողանալու սեզոնը տևում է մոտ 3,5 ամիս (հունիսից մինչև սեպտեմբերի կեսերը)։ Ջուրն ունի քլորա-նատրիումային կազմ։

Լճի մեջ թափվում են Ուրժար, Կատինսու, Եմելկույսա, Ժամանոտկել, Իրգայտի և Ժամանտի գետերը։ Ալակոլ և սակավաջուր Ույալի, Սասիկկոլ և Ժալանաշկոլ լճերը գոյացնում են լճային համակարգ, որի ավազանի մակերեսը կազմում է մինչև 55 հազար կմ²։ Ալակոլի ջրում մեծ է ֆտորի և բրոմի քանակությունը։

Գետեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մշտական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ուրջար
  • Կատինսու
  • Էմել

Ընդհանուր՝ հոսքի 86 %-ը[5]։

Ժամանակավոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ժամանուտկոլ
  • Ռգայտի
  • Ժամանտի

Ընդհանուր՝ հոսքի 14 %-ը։

Վտակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սասիկկոլ լճից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ժենիշկեսու
  • Եսինկինու
  • Ուրջար

Կոշկարկոլ լճից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ույալի

Բուսական և կենդանական աշխարհ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ջրային կենդանական և բուսական պարզ օրգանիզմները կազմում են 80 տեսակ։ Այստեղ զբաղվում են շիղաձկների, պերկեսի, բրամի և ծածանի առևտրով։ Մերձափնյա գոտում շատ են թռչունները (ջրագռավներ, կարապներ, հավալուսններ, որորներ, ձկնկուլներ և այլն)[6]։

Տրանսպորտային ուղիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լճի հարավարևելյան ափով անցնում է ՂազախստանՉինաստան ռազմավարական երկաթուղային գիծը, որը համարվում է միջմայրցամաքային երկաթուղային գծի մասը, որը միացնում է Եվրասիայի ատլանտյան առափնյան արևմուտքում և Խաղաղ օվկիանոսի առափնյան արևելքում։

Զբոսաշրջություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լիճը հին ժամանակներից հայտնի էր իր առողջարար հատկությունների շնորհիվ։ 15 տարիների ընթացքում Ալակոլ լճի վրա փորձում են զարգացնել զբոսաշրջությունը։ Ստեղծվում են հանգստի նոր գոտիներ և պանսիոնատներ, ինչը թույլ է տալիս կազմակերպել հանգիստը տարբեր նախասիրություններով և միջոցներով։ Այնուամենայնիվ, տվյալ ենթակառուցվածքը զարգացած չէ կամ բացակայում է։ Սպասարկման մակարդակը դեռևս բավարար չէ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Алаколь//Казахстан. Национальная энциклопедия. — Алматы: Қазақ энциклопедиясы, 2004. — Т. I. — ISBN 9965-9389-9-7
  2. 2,0 2,1 Виртуальное путешествие по ВКО | официальный сайт акима ВКО
  3. Հ. Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան (1987). Աշխարհագրական անունների բառարան. Երևան: «Լույս». էջ էջ 13.
  4. Алаколь//Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
  5. «Охраняемые природные заповедники Средней Азии и Казахстана». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 20-ին.
  6. Жетісу. Энциклопедия. - Алматы: «Арыс» баспасы, 2004. — 712 бет. ISBN 9965-17-134-3
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալակոլ» հոդվածին։