Աադու Հինտ
Աադու Հինտ էստ․՝ Aadu Hint | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 10, 1910[1][2] |
| Ծննդավայր | Մուհու |
| Վախճանվել է | հոկտեմբերի 26, 1989[1][2] (79 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Տալլին, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[3] |
| Գերեզման | Էստոնիա |
| Մասնագիտություն | գրող, ուսուցիչ, քաղաքական գործիչ և լրագրող |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն,  Էստոնիա և  ԽՍՀՄ |
| Պարգևներ | |
| Զավակներ | Miina Hint?, Eeva Park? և Mare Zaneva? |
Աադու Հինտ (էստ․՝ Aadu Hint, լրիվ անունը՝ Ադոլֆ Էդմունդ Հինտ, դեկտեմբերի 28, 1909 (հունվարի 10, 1910), գ. Կյուլասեմա, Էզելյան կոմսություն, Լիֆլյանդյան նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 26, 1989, Տալլին, Էստոնիայի ԽՍՀ, ԽՍՀՄ),), էստոնացի խորհրդային գրող, Էստոնական ԽՍՀ ժողովրդական գրող։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Մուհու կղզում՝ Կյուլասեմա գյուղում։ Նրա մանկությունն ու պատանեկությունն անցել են Սաարեմաա կղզում, որտեղ 1923-1929 թթ. սովորել է Սաարեմաայի գիմնազիայում։ Մերձբալթիկայի՝ ԽՍՀՄ-ին միանալուց հետո՝ 1940 թ., դարձել է կոմունիստական կուսակցության անդամ։ Հայրենական Մեծ պատերազմի սկզբում ծառայել է Կարմիր բանակում, իսկ հետագայում աշխատել է թիկունքում։ Եղել է ԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի, ինչպես նաև Էստոնական ԽՍՀ գերագույն խորհրդի անդամ։
Աադու Հինտը գրել է մի շարք պիեսներ, որոնք բոլորն էլ բեմականացվել են։
Մահացել է 1989 թ. հոկտեմբերի 26-ին, թաղված է Սաարեմաա կղզում՝ Կիհելկոննա գերեզմանատանը։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եղբայրը՝ Յոհաննես Հինտը, (1914-1985), հայտնի գիտնական է, ինժեներ։
1937-1941 թթ. ամուսնացած է եղել Դեբերա Տուլի հետ, ով հետագայում հայտնի է դարձել որպես բանաստեղծուհի ու թարգմանիչ Դեբորա Վարանդի։
1941-1958 թթ. ամուսնացած է եղել գրող Միննի Նուրմեի հետ։
1961 թ. ամուսնացել է Էլվե Հինտի հետ (Էլվե Սոովիստե)։
Աադու Հինտի ութ երեխաներից Պյաեռն Հինտը, Միյնա Հինտն ու Էեվա Պարկը դարձել են հայտնի գրողներ, իսկ Մարե Զանևան՝ թարգմանիչ։
Ստեղծագործությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աադու Հինտի ստեղծագործությունների զգալի մասը նվիրված է կղզու բնակիչների, մասնավորապես՝ ձկնորսների կյանքին։
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Բոր» ("Pidalitõbi"; վեպ, 1934)
- «Ոսկե դարպասներ» ("Kuldne värav"; վեպ, 1937)
- «Հնոցապանը» ("Tulemees"; վեպ, 1939)
- «Վեսսեի որդին» ("Vesse poeg")
- «Օձաձկան արկածները» ("Angerja teekond")
- «Մասնավոր կղզին» ("Oma saar")
- «Քամիների ափը» ("Tuuline rand";)
Ստեղծագործությունների էկրանավորումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հինտի «Ու՞ր ես գնում, ընկեր դիրեկտոր» ("Kuhu lähed, seltsimees direktor?") պիեսի հիման վրա ռեժիսոր Վիկտոր Նևեժինը 1959 թ. «Տալլինֆիլմ» կինոստուդիայում նկարահանել է «Ստորջրյա խութեր» ("Veealused karid") գեղարվեստական ֆիլմը, որի սցենարիստներից մեկը եղել է Հինտը[4]
- Հինտի «Քամիների ափը» էպոպեայի հիման վրա Տալլինի կինոստուդիան նկարահանել է գեղարվեստական երկու ֆիլմ (այս դեպքում սցենարիստներից մեկը եղել է Հինտը)
- «Գլադիատոր» ("Gladiaator"; 1969, ռեժիսոր Վելյե Կյասպեր)
- «Քամիների ափը» ("Tuuline rand"; 1971, ռեժիսոր Կալյե Կիյսկ)
Մրցանակներ ու կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Էստոնական ԽՍՀ պետական մրցանակ (1950, 1967)
- Էստոնական ԽՍՀ վաստակավոր գրող (1955)
- Էստոնական ԽՍՀ ժողովրդական գրող (1965)
- Ֆրիդեբերտ Տուգլասի գրական մրցանակ նովելների համար (1982)
- Լենինի շքանշան (1980)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Eesti biograafiline andmebaas ISIK (эст.)
- ↑ 2,0 2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #1043826300 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ Film “Veealused karid” sai lehtedes hävitava hinnangu ja rikkus Arvo Valtoni naise karjääri Արխիվացված 2010-11-15 Wayback Machine // Maaleht, 13.11.2010(էստոներեն)
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- "Pidalitõvest" puudutatu kohtus. Vaba Maa, 14 մարտի 1935, №63, էջ. 4 (էստոներեն)
- Autorile naha peale. Vaba Maa, 16 մարտի 1935, №65, էջ. 6 (էստոներեն)
- Кузнецов Ф., «Три книги романа Ааду Хинта», «Дружба народов», 1961, №5
- Крахмальникова Зоя, «Путешествие по "Берегу ветров" (Ааду Хинт и его книги)», Москва, 1970
- «Очерк истории эстонской советской литературы», Москва, 1971
- Leht К., «Aadu Hint», Տալլին (էստոներեն)
